Over vertalingen…

Tijdens onze brunch bekeek ik de binnengekomen mails op mijn smartphone. Geen vertaalwerk, dacht ik op eerste gezicht. Tot ik, na de brunch, ver genoeg naar beneden scrolde, voorbij de grappen, pps-en, Facebookberichten enzovoort. Daar, verborgen tussen de tientallen onbelangrijke (toch voor een werkende mens) berichten, zaten drie vertaalopdrachten.

We moesten vandaag boodschappen doen. Toch begon ik al eerst aan de eerste vertaling: we moesten vandaag immers eerst langs de post gaan en die opent maar om 14 uur.

Om 14 uur ging het dus naar de post in Heers, en daarna naar de Lidl,  Aldi en Colruyt in Sint-Truiden. Telkens als we uit de auto stapten, moesten we vechten tegen ontzettend felle windstoten en werden we bekogeld door smeltende sneeuw of hagel (en deze avond kregen we zelfs een kort onweer).

Rond 16:30 uur waren we terug thuis waar ik, na het opbergen van onze koopwaren, verder werkte aan de vertalingen (er was er ondertussen een vierde aangekomen) terwijl Roger zorgde voor ons voorgerecht: hij warmde daarvoor de rest van ons eten van gisteren op.

Ikzelf maakte daarna het hoofdgerecht klaar. Ik zou nog eens proberen iets lekkers te bereiden met zoete aardappelen: ik heb ze in de oven klaargemaakt met zout, peper, koriander, paprika en  olijfolie. Daarbij serveerde ik een hamburger gekruid met onder andere paprika en een salade met vooral kerstomaatjes. En… Nee, zoete aardappelen zijn blijkbaar niet aan mij besteed: veel te zoet!

Terwijl Roger de vaatwasser vulde, heb ikzelf een uurtje pauze genomen, met op mijn tong een blokje smeltende heel zwarte en bittere chocolade (die zoete aardappelen hadden me nog meer zin gegeven in bitter).

Daarna las ik mijn voorlaatste vertaling na en begon ik aan de laatste tekst. En toen…

Kwam er een mail binnen van Starbooks: ook mijn eerste bij Free Musketeers uitgegeven boek is vertaald! Na wat ik eergisteren allemaal hoorde, was ik heel nieuwsgierig (maar helemaal niet opgewonden, want ik verwachtte ongeveer wat ik uiteindelijk vond).

Mijn Engels is niet goed (afijn, destijds passief toch goed genoeg om te vertalen vanuit die taal – nu doe ik het niet meer: het vergt teveel tijd) en toch merkte ik al vanaf de eerste bladzijde fouten en verkeerd begrepen nuances op. Een frappant voorbeeldje: een kater (het dier dus) wordt in dat Engels een “Hangover”. Echt niet te doen, dachten Roger en ik.

Ik krijg een paar dagen om desnoods de vertaling te verbeteren (hoezo dan? Kan eender welke auteur een vertaling zelf verbeteren? Of moet die auteur desnoods een dure vertaler inschakelen?) Nu, over dat “dure” ga ik niet helemaal akkoord: zoveel verdienen wij niet als vertaler!

Ik chatte nog even met Hendrik deze avond en stuurde hem die Engelse vertaling. Hij reageerde net zoals Roger en ik: die verbeteren  is niet te doen!

Ik ga dus gewoon niet reageren. Die afschuwelijke vertaling, daar moet ik niets voor betalen en voor de promotie was ik al van plan niets te betalen. Vermits Starbooks een “on demand”-uitgever is, wordt er dus geen enkel boek geprint, tenzij eentje voor mij, als wat mijn KVLS-collega eergisteren vertelde, waar is.

Oei, het is al bijna 1 uur ‘s ochtends en ik moet zelf nog 1 bladzijde vertalen tegen morgen! Dat ga ik nu meteen doen!