32°C in de schaduw

Die temperatuur bereikten we vandaag. Ik zei tegen Roger na onze brunch dat we best zouden thuisblijven en geen "uitgesteld" terrasje doen.

De keukengordijnen bleven dicht, de ramen ook. En dan zegt Roger plots, rond 15 uur: 'Ik ga een beetje gras afrijden.'

Ik weet het, de hele tuin in één keer onder handen nemen, dat lukt niet meer. Ik weet ook dat Roger dat gras afrijden in stukjes doet (dat geeft hem elke dag een deel van de nodige beweging, al betekent dat ook dat, als hij eindelijk klaar is, hij moet herbeginnen - net hetzelfde als met ons huishouden dus😀). 

Maar met deze hitte gras gaan afrijden? Net nadat ik hem had uitgelegd waarom we vandaag beter geen "terrasje zouden doen"?

Ik liet Roger echter gaan nadat ik hem toch nog even waarschuwde dat ik dat echt niet verstandig vond. Nog geen vijf minuten later kwam hij terug binnen. 👍

En we gingen aan het lezen. Roger vertelde me dat in Doorbraak iets stond over die openingsceremonie. Ik las het artikel ook en vond het vrij oppervlakkig. "Toch," lees ik daar onder andere, "zijn de meeste reacties positief". Eigenaardig.

Deze avond, na het avondmaal (er stonden gevulde courgettes op het menu en dat was, hoewel heel lekker, geen goed idee, want dat ovengerecht deed de temperatuur in de keuken stijgen tot 26°C), keek ik nog even rond naar reacties op YouTube en ik merkte dat de mensen in Frankrijk inderdaad heel verschillend reageren. Maar ik kreeg echt de indruk dat de (misschien meestal wat oudere?) meerderheid serieus geschokt is (uiteraard kan ik het niet bewijzen, ik spreek enkel over een persoonlijke indruk hé).  

Ik vind het jammer dat ik niet naar die ceremonie heb gekeken en nu aangewezen ben op de delen die vloggers me laten zien (maar, heb ik ergens gelezen, er is sprake van de heruitzending van net die passages te censureren, zoals men trouwens al deed in bepaalde landen bij de uitzending van de ceremonie op tv). 

Intrigerend allemaal!

Goed gewerkt vandaag!

Boodschappendag vandaag. Daarna wilde Roger een "terrasje doen" maar tegen dat we waren overeengekomen welk terrasje dat dan wel zou worden (hij had blijkbaar geen zin in Den Teluur en de tuin van Stephane Malais is blijkbaar niet meer open) bleek dat gesloten te zijn.

Ik begon dus maar aan mijn "werk". 

Enkele uren besteed aan het nalezen van proefdrukken voor het volgend nummer van Oostland  (publicatie van de KVLS die blijkbaar dus toch nog op papier verschijnt). 

Daarna, na een ommetje via  YouTube waar het nog steeds wemelt van de reacties (voorbeeld deze keer in het Engels) op die openingsceremonie (ik hoorde er anders niet veel over op het Journaal!), wilde ik nog een uurtje geboortedata van edellieden opzoeken. Ik heb op één uur welgeteld één datum en twee voornamen van echtgenoten gevonden! 😅 

Daarna was het tijd om voor ons avondmaal te zorgen (heel eenvoudig en snel vandaag: gazpacho en pens met gebakken appeltjes).

Spijt dat ik geen tv keek

Het zit blijkbaar heel diep bij veel mensen in Frankrijk en de delen van de ceremonie van eergisteren, die ik, dankzij al die vloggers, heb kunnen zien, maken dat ik het gevoel heel goed begrijp! Vandaag wemelt het op YouTube van de verontwaardigde reacties: kijk maar bijvoorbeeld naar dit of dit, of nog dit en dit. En zo zijn er nog tientallen! En het zijn niet enkel katholieken, christenen of (anders)gelovigen die gechoqueerd zijn! En de verontwaardiging blijft blijkbaar ook niet beperkt tot Frankrijk, hoor ik hier!

Ik heb voor een keer spijt dat ik die avond geen tv heb gekeken! Hoewel, dan voelde ik me nu misschien ook zo slecht? 

Olympische spelen: openingsceremonie

Ik heb er gisteren niet naar gekeken. 

Vandaag echter ontdekte ik talloze Franse YouTubekanalen die er hevig gechoqueerd over spraken. De eerste die ik hoorde fulmineren, was "frère Paul-Adrien", maar hij bleek verre van de enige te zijn (zelfs moslims zag ik erg gechoqueerd reageren - ik vind er niet meteen een voorbeeld van terug, zoveel kanalen hadden het immers over "de vernedering van het Christendom én alle religies" of nog over "het Beest van de Apocalyps"). 

Ik kan dus echt niet zelf oordelen: was het zo erg? De enkele beelden die ik kreeg te zien, deden me wel heel spontaan terugdenken aan een film die ik heel lang geleden in Leuven zag: Satyricon van Fellini. 

Wat me ook opviel: in het journaal (deze avond op tv) werden die gechoqueerde reacties geminimaliseerd en de enkele "FaceBookvrienden" die het over die ceremonie hadden, bleken in de wolken te zijn. 

Ik keek gisteren dus niet naar tv en dacht dat ik niets zou missen, nu vraag ik me echter af wat ik wel heb gemist! 😉

P.S. Terwijl ik dit schrijf, blijf ik vallen op verontwaardigde reacties, echt de ene na de andere (hier een voorbeeld). Ik heb blijkbaar iets serieus gemist!

Bewustzijn in AI?

Deze avond laat stuurde Hendrik me dit filmpje van iemand die probeert ChatGPT (die nu blijkbaar al "kan praten" ) ervan te overtuigen dat hij (oei, ik moet hier nog steeds "het" schrijven) bewust is. 

Ik keek ernaar, vond het heel interessant en vooral intrigerend, omdat ChatGPT, dat (ik wilde weer eerst  schrijven "die"!) eerst had toegegeven te weten wat "liegen" betekent, niet wilde antwoorden op de vraag of het nu wel of niet liegt als het zegt dat het geen bewustzijn heeft.

Intrigerend, niet?

Verder werken

Vandaag een beetje huishoudwerk ingehaald en enkele wachtende mails beantwoord. Daarna werkte ik nog een uurtje voort aan die opzoekingen. Het vordert, maar heel traag!

Uiteindelijk wilde ik nog enkele bladzijden uit vroegere dagboeken overtikken en vond ik het heel jammer dat ChatGPT nog niet verder staat: gisteren hoopte ik heel even dat AI mij heel veel tijd zou doen besparen. Maar ach, als de evolutie even snel gaat als destijds voor vertalingen, zal ik niet lang meer hoeven te wachten op "typehulp"! 😀

Naar Den Teluur

Iets over 12 uur belde Hendrik me dat we hem en Debby mochten komen afhalen in Voeren. Daar reden we dus naartoe. De "kinderen" hadden genoten van hun wandelingen en hun verblijf en wilden ons nog graag trakteren op restaurant voor ze terug naar het Antwerpse zouden sporen. En misschien onderweg nog eerst een terrasje doen om te genieten van het mooie zomerweer.

Ik kreeg het (volgens mij uitstekende) idee "Den Teluur" in Sint-Truiden voor te stellen. Iedereen ging daarmee akkoord en we dronken er dus eerst een biertje op het terras om daarna een eenvoudig maar lekker (en copieus) menu te bestellen. 

Het was er echt oergezellig (ik zei zelfs tegen Roger dat we dat wat vaker gewoon onder ons tweetjes moesten doen). We praatten dan ook nog vrij lang na alvorens Hendrik en Debby naar het station te brengen.

Hendrik vertelde me onder andere dat ChatGPT nu in staat is handgeschreven tekst om te zetten in getypte tekst en na onze thuiskomst wilde ik dat meteen proberen (wat een tijdswinst zou dat immers betekenen voor het overtikken van mijn vroegere dagboeken!). Ik maakte dus een foto van een bladzijde eigen schrijfsel en liet die bewerken. Het resultaat was echt niet denderend, dus voorlopig kan ik die functie nog niet gebruiken. Binnen een paar maanden opnieuw proberen misschien?

Debby en Hendrik waren hier...

 ... sinds zondagavond. Dat werd weer (nadat Hendrik een paar zaken geregeld had op onze pc's) een paar dagen gezellig samen koken en eten (gazpacho, koeskoes, alu gobi), naar oude familiefilmpjes kijken en herinneringen ophalen, 's avonds tot heel laat filosoferen bij een glas bier of wijn en, maar dit enkel voor hen, wandelen in en rond Borgloon en Kerniel. En uiteraard genieten van het weer dat heel mooi bleef (de beloofde regen hebben we zelfs niet gekregen). Wel vonden we het jammer dat we niet op ons (nog steeds te volle) terras konden zitten 's avonds.

Tijdens een van hun wandelingen, keek ik naar een interview met Karl Zéro (die erin geslaagd is Dutroux te interviewen). Je wordt er boos van (want het is duidelijk dat Dutroux, hoe monsterachtig ook, slechts een "leverancier" was terwijl men de mensen heeft wijsgemaakt dat hij een eenzame pervert is).

Vandaag reden we nog naar de prachtige Voerstreek waar Debby en Hendrik nog even zouden wandelen. Aan ons is dat jammer genoeg niet meer besteed.

Het is warm!

Het is heet! Toen we, na voor mij nog enkele opzoekingen (het vordert, maar zo traag!), onze boodschappen deden met een temperatuur van rond de 30°C, bedacht ik dat het goed is dat we niet naar nog warmere oorden op reis zijn vertrokken. We hadden wel even gedacht nog één keer op reis te gaan maar nadat ik mijn heup brak en Roger merkte dat lange tochten niet meer aan hem zijn besteed, besloten we toch maar thuis te blijven. Gelukkig, dacht ik dus vandaag, want ik vermoed dat we die extreme temperaturen ook niet meer zouden appreciëren.

Tijdens onze boodschappen kreeg ik een telefoontje van Debby en Hendrik... die onder andere kloegen over de hitte in hun huis. En weer besefte ik hoeveel geluk wij hebben met ons oude huis (amper 24°C in de keuken die op het zuiden uitgeeft, en nog frisser in de salon en de werkkamer).

Ik zit nu weer in die werkkamer die ik eigenlijk zou moeten schoonmaken (maar dat is voor volgende week) en waar een zoemende wesp mij al een hele poos hinderde. Het beestje bleef maar rond de lamp hangen, Roger kon het niet vangen, en, gezien mijn wespenfobie, voelde ik me alles behalve op mijn gemak. Tot het gezoem ineens ophield en ik boven mij een prachtige spinnenweb ontwaarde waarin de wesp zich heeft laten vangen! 

Ik heb het altijd gezegd, dat spinnen nuttig zijn!😀

Afspraken in het Leuvense

Ik heb het boek uit. Schandalig eigenlijk hoeveel zaken niet verder mochten onderzocht worden!

Vandaag heb ik daar echter niet verder over nagedacht: we hadden immers afgesproken met vriend Karel. Weer reden we samen van zijn flat in Leuven naar "De Brug" in Herent waar we zoals steeds uitstekend aten, bijpraatten en alle wereldproblemen oplosten 😀. Het was prachtig weer (ik vermoed ongeveer 26°C) en eerst was Karel van plan de middag te eindigen in de tuin van "Café Maritime". Zelf zag ik daar een beetje tegenop vanwege de steile trappen naar die tuin. Na ons dessert (een ijsje voor onze vriend, koffie of thee voor Roger en mij) voelde Karel zich echter wat moe en zag hij af van zijn plannen. Hij werd liever naar huis gereden. Tja, we zijn dan ook oude mensen geworden hé! 😀

Dat betekende voor ons een uurtje vroeger dan voorzien bij schoonzus L. aankomen. Waar we ook hadden afgesproken met Zeger. Schoonzus sliep, we maakten haar voorzichtig wakker, reden haar naar de cafetaria die echter gesloten bleek. Zeger kwam daar net aan en samen zaten we een poosje te keuvelen in de schaduw op het binnenplein van het rusthuis. Na korte tijd wilde schoonzus terug naar haar kamer: ze voelde zich te moe. 

We verlieten het rusthuis dus al een uurtje na onze aankomst en spraken met Zeger af in "De Spuye".  Waar Zeger op de fiets veel sneller aankwam dan wij met de auto! 

Daar dronken we nog een biertje op het terras, genietend van het zomerweer. Een heel gezellig uurtje werd dat, met aangename, heel interessante conversaties. Nog eens op restaurant eten, daar had Roger echter helemaal geen zin in (ik vermoed dat hij ook vrij moe was) en dus reden we daarna meteen terug naar Haspengouw. 

Wat eigenlijk niet zo verstandig bleek: we zaten midden in het spitsuur! 

Te veel om te geloven

Gisterenavond laat vraagt Roger, die weet dat ik enkele getuigenissen heb gehoord in verband met de zaak Dutroux, me of ik weet dat we het boek "Dutroux: te veel om te geloven" van Gerolf Annemans hebben. Ik wist het niet. Roger reikte me het boek, dat op een plank achter hem stond, aan en ik begon te lezen. 

Vandaag heb ik nog niet veel anders gedaan dan verder lezen: ook Annemans is er dus van overtuigd dat Dutroux geen eenzame pervert is! 

Plannen

Die getuigenis van Xavier Magnée was heel interessant! Ook hij stelt zich nog veel vragen over het niet verder zetten van het onderzoek, ook hij is ervan overtuigd dat er een pedofiel netwerk met heel de zaak gemoeid was, hij heeft het ook over de talrijke eigenaardige overlijdens en zelfmoorden ten tijde van het onderzoek. Weer vroeg ik me af of de volledige waarheid ooit aan het licht zal komen.

Nadat we tijdens ons ontbijt hoorden over de mislukte aanslag op Trump werd het voor ons nog een vrij drukke dag op "communicatiegebied". 

Ik kreeg een mail van Eva die ik prompt beantwoordde (ik moet haar nog wel de beloofde "papieren brief" schrijven), mailde even met Hendrik die waarschijnlijk binnenkort samen met Debby op bezoek komt en sprak een datum af met Jo Corstjens en Jan Gerits. Ze hebben immers (als ik goed begrepen heb van hun  gemeente) opslagruimte gekregen voor de Limburgse monografieën en zouden de tientallen archiefdozen die hier staan binnenkort komen ophalen. Roger sprak ook voor heel binnenkort af met vriend Karel en die afspraak dachten we te combineren met een bezoekje aan schoonzus L. 

Heel wat plannen dus voor de volgende dagen!

De zaak Dutroux als slaapmutsje?

Het is al laat en ik dacht aan gaan slapen na een doodgewone, rustige en frisse zomerdag. Tot ik als "slaapmutsje" nog even wilde kijken naar de getuigenis van de vroegere advocaat van Dutroux! Ik merk dat het vrij lang duurt: ik ga dus toch nog niet meteen slapen (en misschien serveer ik me ook nog een slaapmutsje: morgen is het immers zondag en hebben we geen enkele verplichting)! 😀

Vrij luie dag

Het mooie weer is al voorbij! Deze nacht de hele tijd heel felle regen waar ik (die normaal gezien heel goed slaap, zelfs met regengetokkel) uren van wakker lag en vandaag amper 15°C op de thermometer!

Ik voelde me dus vrij moe vandaag. Buiten enkele huishoudtaakjes, het beantwoorden van enkele mails en een bezoekje van buurjongen L. (ik denk dat we de ideale studie voor hem hebben gevonden) heb ik niet veel anders gedaan dan lezen en op YouTube rondhangen. Waar ik een interessant gesprek met professor Perronne volgde en later ook een interview met een medium.

Een vrij luie dag dus! 😀

Mooie zomerdag

Nog steeds mooi weer vandaag (tot 26°C)! Na een vergadering van de werkgroep WO I-II (tijdens het "koffiekwartiertje" vertelde Ludo D. me over een wel bijzondere fotostudio in zijn dorp Heks! 😉) belde ik even met dochterlief en de kindjes over al hun vakantieplannen. En bedacht ik dat wij met dat mooie weer (zonder onweerdreiging vandaag!) misschien ook best op ons terras zouden eten deze avond. 

Helaas, terwijl ik tijdens het bereiden van ons avondmaal naar ons terras keek, verging me de "goesting": dat terras is immers nog steeds vrij rommelig! Waarom word ik in mijn leven toch constant geconfronteerd met rommel???

Dan maar gewoon in de leefkeuken gegeten (het was wel lekker: na een glas gazpacho nog eens het "recept van oma"). Na de afwas heb ik nog een uurtje besteed aan het opzoeken van geboortedata maar ik heb er slechts 5 gevonden! Wel boeiend werk, maar het gaat echt heel traag!

Boodschappen voor het onweer

Boodschappendag vandaag maar deze keer moesten we maar in één winkel zijn. Dat deden we kort na onze brunch zodat we zeker niet zouden verrast worden door het aangekondigde noodweer. Het was wel heel warm (tot 31°C) en ik dacht terug aan die paar dagen twee of drie weken geleden, toen de thermometer even de 30°C haalde vlak voor een onweer.   

Hoewel we even hebben gedacht (gehoopt?) dat we deze keer zouden ontsnappen aan de hevige regenbuien (nadat we op de radio toch al gehoord hadden over wateroverlast in Brussel en Antwerpen), zagen we opnieuw, terwijl we samen voor het avondeten zorgden, de lucht plotseling betrekken en de wind steeds feller te keer gaan in de bomen. Kort daarna viel de regen weer met bakken uit de lucht en begon het te donderen... maar het duurde allemaal heel kort én de temperatuur daalde vrij snel tot amper 20°C!

Deze keer zei ik niet spontaan "het wordt weer normaal", maar begon ik me af te vragen of dit echt onze zomer wordt: af en toe een paar mooie warme dagen gevolgd door onweer en een plotse temperatuurdaling?

Werk inhalen

Onze wasmachine is hersteld: ik heb heel veel geluk dat Roger zo technisch onderlegd is! 

Maar... dat betekent ook dat, na de jaarlijkse autokeuring, de rest van de dag praktisch helemaal besteed werd aan achterstallige wasbeurten! 😀

Het vordert traag!

Vandaag kreeg ik wel wat meer tijd voor die opzoekingen. Een dik anderhalf uur ben ik ermee bezig geweest en, hoewel de oogst rijker is dan ik verwachtte (van 15 mensen de geboortedatum gevonden), het blijft heel traag gaan.  Maar ik hoef me niet te haasten, dus...

Goed gevulde zaterdag

Het beloofde een vrij rustige zaterdag te worden en ik wilde eindelijk opnieuw een paar uurtjes besteden aan die opzoekingen. Ik heb er echter maar een halfuurtje aan besteed (maar al veel meer gegevens gevonden dan op het vorige halfuurtje). 

Er kwam immers een telefoontje van Jan Gerits die me vertelde dat hij een week in het ziekenhuis heeft gelegen ten gevolge van een ongelukkige valpartij thuis... die zeker fataal was afgelopen had een buur hem niet op tijd (maar wel na meer dan één dag!) uit de nood geholpen. Ik was danig geschrokken en raadde Roger nog eens aan zijn gsm overal mee naartoe te nemen, zeker als hij naar de wei gaat (het zou niet de eerste keer zijn dat hij daar uitglijdt). 

Roger raadde me daarna aan een interessant artikel te lezen in "Doorbraak".  Ik plaats er wel een link naartoe maar vrees dat je het niet kunt lezen wegens achter een betaalmuur. In een van de reacties op het artikel vond ik een link naar een interview met bioloog, immunoloog en vaccinoloog Theo Schetters (ik weet het, hij werd tijdens de sanitaire crisis nogal bekritiseerd omwille van zijn meningen en uitspraken) dat me intrigeerde. Ik ging naar het interview, zag dat het meer dan 2 uur in beslag nam, aarzelde een poosje en besloot uiteindelijk toch te kijken. Een heel interessante uitleg bleek dat te zijn, over de ontwikkeling en op de markt brengen van vaccins, hun werking (en ook over de speciale werking van mRNA-vaccins), over het natuurlijke ziekteproces, geneeskunde en medicijnen in het algemeen en over de evolutie van de voedingsindustrie. Deze keer is het in het Nederlands, dus als je een beetje tijd hebt, raad ik je zeker aan ernaar te luisteren. De uitleg van Schetters is heel duidelijk en ook voor leken verstaanbaar. 

Wasmachines

We vergeleken vandaag prijzen van wasmachines. Ik begon me echter ook af te vragen of een wasserette eigenlijk niet goedkoper is. Je verliest natuurlijk tijd maar misschien konden we dat halfuur toch opvullen met iets nuttigs (wellicht combineren met onze boodschappen? Nee, daarvoor is de wastijd wat te krap). Ik mailde ook even over en weer met Zeger, die zo vriendelijk was in mijn plaats het prijsverschil tussen een wasbeurt thuis en een wasbeurt in een wasserette uit te rekenen:  op termijn blijkt een wasmachine kopen toch veel interessanter!

Mijn beslissing is nu dus genomen, nu nog wachten wat Roger ervan vindt (en of hij misschien toch zelf onze machine kan herstellen, wat niet onmogelijk is). 

Maar... toen ik daarna even wilde ontspannen op YouTube, werd mij wel een heel bijzonder (en mooi) filmpje voorgesteld (en dat kan echt geen toeval zijn!): "Strip Tease: la grande lessive d'un salon-lavoir". Over het menselijk aspect - sociaal contact dus (inclusief geroddel natuurlijk) - van een wasserette. Zo had ik het nog niet bekeken! 😀

Organisatie?

Ik had alles goed georganiseerd voor vandaag: ik zou de wasmachine laten draaien, een beetje opruimen en dan  verder werken aan die opzoekingen over die edellieden. Onze boodschappen zouden we dan morgen doen (voor deze avond was er nog linzensoep). 

Maar... Roger moest even in Horpmaal zijn en vond dat we beter meteen daarna onze boodschappen deden. Ik stelde dus een boodschappenlijstje op en we reden naar Horpmaal, Heers en Borgloon. Nadat alles thuis was opgeborgen, wilden we de wasmachine aan de gang zetten... en dat lukte niet: wasmachine stuk!

Ik zocht online naar een wasserette, want dat klusje was vrij dringend. Ik vond er twee in Heers maar de eerste bleek heel moeilijk bereikbaar (voor mij al helemaal niet) en de tweede... bestond niet meer. Het adres, dat ik gevonden had, bleek van een bordeel te zijn. 

We reden terug naar huis voor het avondmaal en toen ik wilde beginnen te afwassen zei Roger dat hij een wasserette in Borgloon had gevonden. Hij wilde er meteen naartoe rijden. Daar was de karwei op iets meer dan een halfuur geklaard maar wij bleven al die tijd in de auto wachten en ons ergeren omdat we onze tijd aan het verliezen waren. Om 21 uur waren we terug thuis waar we, voor we naar binnen gingen, nog even een praatje deden met L. die normaal gezien morgen zou langskomen maar dat even wilde uitstellen. We hingen de was te drogen en... omdat het toen al zo laat was, besloot ik weer om de afwas tot morgen te laten staan (dat is verkeerd, ik weet het, maar ik had toch al het gevoel dat heel mijn dag in het honderd was gelopen).

Ik ben plotseling heel moe!

De kindjes sliepen opvallend beter vorige nacht en Matthias was echt in zijn nopjes met de kamer van Zeger. Hij had er immers ook nog interessante lectuur gevonden!

Na nog een dagje spelen, praten, lachen, smullen van pannenkoeken, breien en lezen brachten we de kindjes terug naar dochterlief en schoonzoon, waar Zeger al op ons wachtte. Hoewel het even koel was als gisteren wilden de kinderen en de kindjes eerst op het terras zitten, wat we na het aperitief opgaven wegens veel te fris. Toch speelden Zeger en de kindjes nog een poosje in de tuin terwijl er voor het avondeten werd gezorgd.

Na een eenvoudig maar lekker en heel gezellig avondmaal reden Roger en ik terug naar Haspengouw... en voelde ik me plotseling heel moe! De voorbije dagen waren immers heerlijk maar ook heel druk voor mij! 😀 En... nu ben ik er zeker van, mijn gewrichten voelen ook dat ik niet heel gezond at de laatste weken: frieten, (witte) broodjes, pasta, croissants, koekjes, ijsjes, pannekoeken, en wie weet in welke (maar ik vermoed zonnebloem-) olie gebakken vlees op restaurant!  

Frisse en regenachtige dag

Het was vandaag koud en het regende. Voor de middag bleven we dus thuis, waar we speelden, lazen, praatten, breiden (Eva wilde leren breien), fruit aten en tekenden. Tegen de middag vertrokken we naar Den Teluur in Sint-Truiden. Daar aten de kindjes en Roger een steak-frieten (met wat rauwkost) en ik een koude schotel. Omdat de kindjes een tweepersoonsbed voor drie wat krap beginnen te vinden, stelden we nog eens voor dat een van hen naar de kamer van Zeger zou verhuizen. Deze keer hapte Matthias toe.

Na nog een Brusselse wafel voor de kinderen en een korte wandeling in het kasteelpark van Heers terwijl het even niet regende, reden we terug naar huis. Waar Roger de kamer van Zeger ging stofzuigen en zijn bed opmaken. Wij (de kinderen en ik) speelden verder, bekeken oude foto's en filmpjes, praatten over vroeger en nu en maakten veel grappen.

Na ons avondmaal (broodjes met versgemaakte soep, kaas en/of choco), de afwas en nog een spelletje, eindigde de dag met een uurtje lectuur voor het slapengaan (toch iets vroeger dan gisteren). Ik hoop dat Matthias goed zal slapen in zijn "nieuwe" kamer! 

Vergeten details

Ik vergat te vertellen over de prachtige jurk die Eva droeg deze dag: Eva had de stof ervan zelf ontworpen en haar mama (onze dochter dus) heeft de tekening op textiel laten printen en er een jurk van genaaid. Ook buurjongen L. was bekoord door die heel mooie jurk!

De laatste tijd vraagt men mij vaak hoe het gaat met mijn heup (ook Eva vraagt het in de brief die ze me vandaag overhandigde omdat ze hem nog niet op de post had kunnen doen voor onze ontmoeting). Met mijn heup gaat het eigenlijk heel goed maar, ik zei het al, ik voel al een tijdje weer dat ik andere pijntjesproblemen had en heb. 

En dat soort pijn gaat zeker niet verdwijnen! Ik las vandaag bijvoorbeeld over een vrouw die al op haar 18 jaar te maken kreeg met reumatoïde polyartritis en die op haar 30 jaar in een rolstoel zat. Ik vind dus dat ik niet te klagen heb dat ik pas zo laat geconfronteerd werd met die ziekte... en ik ben blij dat ik nog "enkel" een rollator gebruik (en dat ik die gebruik is dan weer te danken aan mijn heupfractuur 😏). 

Deze avond had ik wel heel fel pijn in één kniegewricht (vandaar deze late post).

Een heerlijke dag!

Buurjongen L. was net hier om mij zijn schoolrapport te tonen toen ze aankwamen, de kindjes en hun mama. De rapporten werden bewonderd (enkele problemen voor L. maar ik heb hem beloofd dat we dat later deze week grondiger zullen bekijken), we aten een koekje, dronken wat en wuifden weldra dochterlief tot ziens. 

Wij reden naar Ikea waar we lekker aten en dronken, veel lachten, grappen maakten en bijpraatten. Later thuis werd er nog tot heel (eigenlijk onbehoorlijk) laat gebabbeld, gehaakt, gelezen, gespeeld, naar vroegere familiefilmpjes gekeken en verteld over vroeger en nu. Een heerlijke dag!