Pinksterweekend

Gisteren kregen we het bezoek van Roger zijn universiteitsvriend. Eigenlijk zijn beste vriend, denk ik, al zien ze elkaar zelden en al was het zelfs jaren geleden dat die vriend samen met zijn echtgenote bij ons op bezoek kwam. Tja, de wisselvalligheden van het leven…

Wat mij echter opviel, was dat Roger en zijn vriend de draad weer opvingen alsof ze elkaar gisteren nog  hadden ontmoet (de laatste keer, na vele jaren, was in werkelijkheid op het kerkelijk huwelijk van Elvira).

En de geest was er! Roger, zijn vriend en diens vrouw zijn ongelooflijk erudiet, dus vanaf het aperitief (in de tuin, het was immers heerlijk weer) tot aan de koffie na, in de salon, gingen de gesprekken over politiek (en in het bijzonder over het immigratiebeleid in wat nog België heet), geschiedenis (vooral over de Anglo-boeren oorlog in Zuid-Afrika), en literatuur. Heel interessante gesprekken, maar wat voel ik me toch soms dom in vergelijking met al die erudiete Vlamingen!

En vandaag was het voor mij bang wachten op Zeger. Hij had me gemaild dat hij op de fiets zou komen, vanuit Leuven. Ik meende dus dat hij onder andere via de steenweg van Sint-Truiden naar Luik zou fietsen, en die lijkt me heel gevaarlijk. Hij heeft echter het fietsennetwerk gevolgd en kwam dus, via kleinere wegen, behouden en wel aan. Het leek wel een hele onderneming, maar ik denk een aangename tocht.

Deze avond, na het eten, was het dan weer eens X-files-tijd. De laatste aflevering! Die eigenlijk onder andere een soort samenvatting was van de reeks (die ik heel interessant vond, vooral omwille van haar filosofische achtergrond). Spannend, meeslepend, zelfs romantisch, en… Wat een prachtige landschappen!

Zeger heeft me daarna nog getoond hoe je foto’s bewerkt, en het viel mij op dat bij een bepaald stadium je leek te maken te hebben met een ‘pointillisme’-schilderij. En daar hou ik wel van, wat Zeger heel raar scheen te vinden.