Van Aubigny naar Souillac

4 juli 2010, zondag

Deze ochtend stond ons deel van de camping in Aubigny in rep en roer. Roger had al gemerkt dat in een van de eiken aan de rand van de camping geregeld een eend zat. Nu merkten we dat ze daar haar nest had en dat er dus ook kuikens in de boom zaten. Hoe zou moeder eend die wel uit de eik krijgen?

Wij begonnen na ons ontbijt alvast de tent af te breken en in te pakken. En ineens zie ik moeder eend gevolgd door een vijftal kuikens richting vijvers lopen. Het was haar dus gelukt!

We vertrokken rond kwart over elf richting Vierzon, Chateauroux, Limoge en uiteindelijk Souillac. Het was toen 21°C, een ideale temperatuur. Eerst ging het een poosje door wouden, waaronder het woud van Vierzon, en enkele dorpen zoals Ennordres Neuvy, Barengeon, Neuvy sur Barangeon (dit was eerder een stad en leek wel mooi: onthouden voor een volgende keer misschien?).

Na een poosje veranderde het landschap, we reden weer door uitgestrekte akkers. Het deed me een beetje denken aan de Champagne, en ik las iets later dat we door de Champagne bérichonne reden. Velden, enkele bosjes en de onontbeerlijke windturbines. Die weer eens niet draaiden.

Toen we rond Chateauroux reden was het al 26°C. De zon maakte echter geregeld plaats voor wolken. Om 12:35 staken we de Indre over en een beetje verder wilden we picknicken op de aire des mille étangs. Op de landkaart zag ik dat er zich in de buurt inderdaad ontelbare vijvers en meren bevonden. De aire was overbevolkt: blijkbaar was iedereen aan eten toe. Dus reden we even verder . Om 12:55 kwamen we aan in de Pays d'Oc. Op de radio hoorde ik dat er vorige nacht een hagelstorm was geweest in de Haute-Loire (ten Zuid-Oosten van waar wij ons toen bevonden) die enorm veel schade had veroorzaakt. Een dik kwartier later hielden we halt op de aire de la Coulereuze voor een picknick.

Daarna werd het landschap bergachtiger. We reden immers door de 'Monts d'Ambuzac, En om 14 uur reden we rond Limoges (departement Haute Vienne). Ondertussen was het al 27°C geworden. We reden nu door beboste heuvels. We hielden nog even een sanitaire halte op de aire de Puy de Grâce. Daarna vervolgde de reis zich op de Causse corézien. Het feit dat ik spreek over 'aires' betekent dat we via een autosnelweg reden. Dat gaat sneller, oké, maar je ziet toch veel minder...

Om 16 uur kwamen we aan in Souillac en ietsje later reden we de camping binnen. Nog voor we ons konden installeren na onze inschrijving, werden we aangeklampt door een Frans koppel. Ze dachten dat we al een poosje op de camping verbleven en toen we zeiden dat we pas aankwamen, kregen we te horen dat ze twee nachten geleden een vreselijk onweer hadden meegemaakt, dat er veel takken van de bomen waren gewaaid (we hebben later zelf kunnen vaststellen dat er aan de oever van de Dordogne, want daar ligt Souillac, inderdaad enorm veel takken op de grond liggen). Ze vertelden ons ook dat ze vorige nacht bijna niet hadden kunnen slapen: er was een groep jongeren aangekomen, samen met enkele opvoeders en die hadden de hele nacht lawaai gemaakt. Gelukkig waren die nu al weer vertrokken. Dat koppel bleef maar praten, zodanig dat we zelf hebben moeten zeggen dat het nu tijd was voor ons om een perceel uit te zoeken.
We hebben er een uitgekozen waar toch een beetje schaduw is (er is hier minder schaduw dan in Aubigny) en nog voor de tent was opgezet, had ik een zestal muggenbeten opgedaan.
We namen een douche (slechte douches: veel te warm water, niet regelbaar, en weinig ruimte om je spullen te leggen) en vertrokken naar het centrum van Souillac. We kuierden even in de oude stad (ik vind ze wel de moeite waard) en aten uiteindelijk iets op het terras van een restaurant onder het vroegere Belfort. Roger nam 'tartare' (in feite is wat wij Vlamingen 'filet américain' noemen) met de nodige ingrediënten om dat naar zijn goesting klaar te maken, sla en frieten; en ik nam een 'salade basse cour': latuw, tomaat,paprika, maïs en kipbrochette. Ik kreeg mijn portie niet op, zoveel was het. Daarbij een 'pichet de rouge' en we hadden voor 29 euro gegeten.

Toen we terug op de camping kwamen, was een groepje druk aan het babbelen aan de sanitaire blok (o ja, en de toiletten zijn hier hurktoiletten, op één na, dat natuurlijk iedereen wil gebruiken, met als gevolg files). Na een half uurtje (ik was al begonnen dit op te schrijven) kwam een ander kampeerder ons vragen of die babbelaars ons ook 'faisaient chier'. Ik antwoordde dat ik het nog niet echt vervelend vond, waarop de andere zei dat ze zo al drie uur aan het kletsen waren. Tja, dat zou mij ook uitermate vervelen. En toen dat gezelschap na een half uurtje nog steeds bezig was aan de deur van het sanitair begreep ik waarom die andere man het zo op zijn heupen kreeg ervan...

Maar kom, nu is alles stil (het is over half elf). Ikzelf sta wel vol muggenbeten en heb me zopas sinds lang nog eens helemaal ingesmeerd met muggenmelk.

De camping (niet duur – 13 euro, maar voor de vorige hebben we ook maar 16 euro per nacht betaald) is dus echt niet aan te prijzen. Toch is het ook een Flowercamping... Daarom hadden we hem trouwens gekozen. We dachten onder andere dat hier ook Wifi zou aangeboden worden. Helaas, dat blijkt niet het geval en we kunnen dus niet op het internet. Dit zal ik dus later moeten posten.

Op het ogenblik dat we de camping binnenreden na ons avondmaal, was het nog precies 30°C in de schaduw. Hoeveel het nu is, weet ik niet. Nany sms-te me dat het bij haar 27°C is. Al iets draaglijker dan de meer dan 35°C die de thermometer in onze contreien aanwees vlak na ons vertrek. Gisteren kreeg ik een mail van Zeger: het was bij hem ook iets koeler geworden (hoewel nog heel warm).

En ik kreeg vandaag een sms van Merel (pseudoniem van een bevriende dichteres) die me vertelde dat zij die merel was op de camping van Aubigny!:-)