De dag bij Geert en Elvira werd onder andere zo leuk dankzij Zeger. Hij kent de kunst om op een heel ‘droge’ manier de grappigste dingen te verwerken in een soort geïmproviseerd rollenspel. Zo had hij op deze blog gelezen dat we ons gisteren hadden te buiten gedaan aan een barbecue. Hij vond dat ik altijd overdrijf wat eten betreft. Omdat ik een kleine eter ben, heb ik nogal snel de indruk dat een maaltijd overdadig is. Ja, maar, Roger had gisteren wel onder andere twee heel dikke, vettige worsten gegeten, en dat is niet bevorderlijk voor zijn gezondheid!
Toen ik dat laatste had geopperd, begon Zeger Roger te berispen zoals een moeder dat doet met haar kleine jongen. Iedereen lag krom van het lachen! Hij somde op wat zijn vader allemaal fout had gegeten, en toen hij kwam aan ‘groenten’ vroeg hij mij even terzijde, maar luid genoeg opdat de anderen het zouden horen: ‘Maar dat is wel goed zeker?’. Uiteraard speelde ik het toneeltje mee en zei – niet te stil – terug: ‘Ja, dat is gezond!’. En Zeger ging verder: ‘Nu, die groenten, dat is oké, maar die klodder mayonaise erbij, foei, foei, papa!’.
Zo had hij het op een zeker ogenblik ook over onze Vlaamse benamingen voor ‘lepels’. Dat was naar aanleiding van Geert zijn uitleg over het verschil tussen ‘theelepels’ en ‘koffielepels’.
Zeger vertelde terecht dat wat wij ‘soeplepel’ noemen in de Standaardtaal een ‘eetlepel’ is; dat wat wij een ‘pollepel’ noemen in de Standaardtaal een ‘soeplepel’ is en dat wat wij ‘houten lepel’ noemen, in de Standaardtaal een ‘pollepel’ is.
Uiteraard kwamen daar reacties op… Zeger bleef beweren dat we moesten de Standaardtaal volgen, want… En dat kwam aan het einde, toen iedereen druk bezig was over de benamingen van ‘lepels’: ‘Met een soeplepel schep je soep; met een eetlepel eet je; en een pollepel, die neem je, om te roeren, in je pol!’ (In Antwerpen noemt men een ‘hand’ vaak een ‘pol’).
En hij heeft nog verschillende andere grappige ‘rollenspelletjes’ uitgelokt vandaag: over flitslampen, over telefoongesprekken, enzovoort. Hij zou echt een goede leraar zijn!:-)
Ik moet hier trouwens terugdenken aan een filmpje dat Hendrik ooit heeft gemaakt. Het betrof een interview dat Anneke afnam van Zeger. Ik vond het zo grappig als mogelijk, en onze Franstalige vrienden van uit de buurt van La Roche lagen ook krom van het lachen toen ze het bekeken. Mij zus echter ziet er de humor niet van in.
Nu, ik weet wel dat humor taalgebonden is, maar dat is hier net het eigenaardige: die vrienden van ons spreken Frans, mijn zus Nederlands!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten