Het is druk! Deze avond nog een bestuursvergadering van de KVLS, en deze keer was het mijn beurt om een verslag te maken, dus dat karweitje kwam er nog bij!
(Vergadering KVLS, foto’s Roger)
De vergaderingen gaan tegenwoordig door in ‘De Ploeg’, in Diepenbeek. Gezellig taverne-hotel, behalve dat je er niet mag roken (maar binnenkort mag je dat nergens meer en gaan Roger en ik nog meer geld uitsparen vermits we dan nog minder op café zullen gaan).
Toch hebben we gisteren en vandaag even tijd gevonden voor een wandeling. Gisteren zijn we op de Tongersesteenweg, halfweg tussen Borgloon en Bommershoven, een padje ingeslagen. Eerst waren het bossen, daarna velden en weiden. En veel modder! We hebben gestapt tot aan het begin van Jesseren.
We zijn het dorp niet ingegaan, maar hebben een holle weg vol konijnenholen gekozen.
Daarna ging het door een pas omgeploegd veld – we liepen wel op een berm tussen twee akkers – en hebben twee konijntjes doen opschrikken. Blijkbaar waren er weer holen onder onze voeten, want ze schoten echt van voor onze voeten het veld in! Ik bedacht nog dat we onlangs nog zulk mooi beestje hadden opgegeten! Uiteindelijk, na nog een heel steile afdaling (Roger hielp me naar beneden) en nog even stappen in een bosje, kwamen we weer aan onze auto.
Vandaag reden we naar Heure le Romain (die zijn tegenhanger heeft in Dietsheur). We waren er ooit al geweest, maar ik was het vergeten. Maar ik herkende de kerk en de omgeving.
Eerst een bezoekje aan het kerkhof (typisch voor ons doen) waar we dit eigenaardig opschrift vonden:
(we vroegen ons af of die man tegelijk met die twee zussen was getrouwd – misschien was hij een Mormoon? – of de ene na de andere had gehuwd).
Daarna wandelden we een beetje rond in het dorp, en vonden een weg die zogezegd ‘doodliep’. Roger zei me: ‘Loopt die alleen dood voor voertuigen misschien?’ en dat was voor mij voldoende om het te proberen, als Roger het tenminste zou aankunnen. Want dat werd klimmen tot en met!
Roger kon het aan, en daarboven kregen we een uitzicht op een heel diepe kalkgroeve. Ik vond het prachtig!
Van daaruit heb ik weer op Roger vertrouwd om terug in Heure te geraken. Hij ziet van ver wanneer een weg splitst en hoe we dan verder kunnen om een lus te maken. Ikzelf zou het niet gevonden hebben! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten