Het werd de Hoya de Huesca.
Rond 11 uur vertrokken we oostwaarts, richting Bandalies. Het oosten van Huesca lijkt iets groener dan het westen. Veel akkers, waarvan een deel al geoogst. De immense vlakte wordt afgebakend door heuvels, en op een daarvan zagen we weer de Castillo de Montearagon.
Ook de Salto de Roldan was duidelijk te herkennen. Ik herinnerde me hoe Roger vorig jaar die rots wilde beklimmen, en ik op hem wachtte in een vreselijke hitte. En hoe snel hij weer terug bij mij was, wegens te gevaarlijk in je eentje.
Vandaag gingen we daar dus niet naartoe. Wel hielden we halt in een paar typische dorpen. De kerk soms Romaans, soms met een mudejar-toren. Heel oude, vaak gerestaureerde huizen, en af en toe een opvallend mooie poort.
Overal veel zwaluwen, en op de straat schapenkeutels. Zwervende katten en soms een luie hond. Na Bandalies, Ayera en Aguas reden we over de bergrivier Alborceral, waar wel water in stond. En dat water herinnerde me aan de dorst die ik al een poosje leed en aan het feit dat we waren vergeten water mee te nemen.
Gelukkig kwamen we na een poosje aan in Panzano, waar het eerste wat we tegenkwamen een camping was. Met een bar!
We gingen er een biertje drinken en kochten nog twee flessen water. Daarna verkenden we het dorp een beetje. Weer even typisch. Aan de rand ervan abrikozen- en perzikbomen, idem naast de Romaanse kerk, en daar nog een notelaar. We wandelden even rond op het kerkhof. Veel oude mensen lagen er begraven: tussen de 80 en 95 jaar.
Na Panzano, dat relatief hoog lag, volgde een daling tot aan de vallei van de rio Solencia. Rode rotsen, schapen in de vrij dorre weiden, en wandelwegen. We zaten dan ook in de sierra de Guara, waar een bergrivier cañones heeft uitgehouwen. Af en toe een roofvogel boven ons.
Roger leek zin te hebben in een wandeling, maar ondertussen was het al bijna 14 uur, dus voor mij veel te warm!
'Als Elvira een wandeling voorstelt; vind je dat goed; als ik het voorstel, is het niet goed!”, verweet hij mij.
En ik: 'Ja, maar Elvira stelde voor te vertrekken om 10 uur, jij stelt, zoals gewoonlijk, een wandeling voor tijdens de siësta!'
Dus reden we verder... Op een zeker ogenblik over de bergrivier Alcanadre. We zagen een waterval, even verder een parking en dus lieten we daar de auto achter. Via trappen die de heuvel volgden ging het dan weer te voet naar de rivier. Waar mensen in zwommen, aan de oever van dewelke vrouwen lagen te zonnen. En enkele mensen in duikerpak (en met een helm op) sprongen van bovenop de waterval naar beneden. Heel indrukwekkend!
De plek bleek “Salto de Bierge” te heten (Bierge zijnde het naburige dorp).
Ondertussen was het al bijna 15 uur, en warm! Tot 35°C in de schaduw zijn we vandaag gegaan!
We reden terug naar Huesca, via Bierge.
Om 10 voor 4 uur waren we weer op de camping waar we in de bar elk een halve liter bier hebben gedronken!
Om daarna even niets te doen tot aan onze boodschappen.
Morgen trekken we naar Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten