35 jaar geleden waren we voor het laatst in Toledo. Ik was dus wel blij de stad terug te zien. Toledo, dat is natuurlijk het Alcázar, de kathedraal, de Juderia, de vele kerken en paleizen, de Casa de El Greco enzovoort.
Maar ook heel veel toeristen in de schaduwrijke straatjes. Soms, en zeker in de buurt van de kathedraal, voelde ik me een schaap in de kudde.
Dat de stad moet leven van toerisme merk je aan de souvenirwinkeltjes en de prijzen. Maar de 4,06 euro die ze ons vroegen voor een heel klein glas Pils – zelfs zonder tapa – op een terras vond ik echt overdreven. Aan dat tarief hebben we het bij één bar gehouden en zijn we daarna onze dorst op de camping komen lessen. We hebben er ook meteen ons middagmaal gebruikt. En eerlijk gezegd, ik zie er een beetje tegenop om weer naar de stad te gaan. Want ondanks het feit dat je bijna overal goed beschut tegen de zon kunt lopen, word je toch dorstig van al dat klimmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten