De overschot van de paella had ons gisteren heel erg gesmaakt, maar toch kregen we niet alles op. Ik had nog voldoende over voor een maaltijd. Dus hoefde ik weer niet te koken vandaag. Dat gaf ons voor het avondeten de tijd voor een wandeling van een klein uurtje in de buurt van Klein Gelmen.
Eerst talmden we even voor een te koop staande, enorme boerderij.
Roger zei al lachend dat we alles wel vol zouden krijgen en daar twijfel ik niet aan! Dus maar beter niet verhuizen!
Daarna wandelden we een perenplantage in. En zagen we de reuzenbovisten die we vorig jaar op 22 augustus ontdekten ((ik ken de naam van die paddenstoelen dankzij een reactie op mijn post van toen) .
En verder heel veel klaprozen en kamille.
We maakten een lus, even langs de steenweg Luik-Sint-Truiden, en daarna weer door plantages en langs tarwevelden.
Deze avond was de lucht een beetje opgeklaard. Gelukkig, want de grijze lucht die we gisteren de hele dag en deze ochtend geserveerd kregen, maakte mij echt depressief. Wat een rotzomer!
Ik had de middag toch doorgebracht met koken. We hebben onlangs ossenstaart gekocht en ik wilde die voor morgen klaarmaken op dezelfde wijze als de rabo die we dit jaar in Malpartida hadden gegeten. Ik vond op het Internet een recept dat erop leek en heb dat dus zo goed mogelijk gevolgd:
Ingredienten: | Bereidingswijze: |
De ingrediënten hierboven gelden voor zes personen. Ik heb alles gereduceerd in verhouding tot 1 enkele staart. Maar (we hebben nog niet geproefd) ik heb de indruk dat het gerecht te vloeibaar is uitgevallen. Misschien gaan de aardappelen morgen bij het opwarmen nog wat vocht absorberen?
En deze avond ben ik begonnen Ivo Hermans te volgen in zijn mystieke en mysterieuze tocht in La Rioja. Ik heb het natuurlijk over zijn boek “Maskers van de zon”. Ivo schrijft heel goed, het verhaal is boeiend, interessant en meeslepend, getuigt van veel kennis en eruditie… Maar hij verwart “transfiguratie” met “transsubstantiatie”!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten