Vandaag, na onze boodschappen (morgen is het immers Allerheiligen en dus zijn de winkels gesloten), wandelden we even rond in Veulen.
Onderweg ontmoetten we kennissen, die bloemen naar het kerkhof brachten, en een achternicht van Roger. Er ontspon zich een gesprekje, onder andere over de zachte temperatuur voor de tijd van het jaar. Ik heb inderdaad herinneringen aan 1 novembers met vrieskou, terwijl er nu tot 18°C wordt voorspeld voor morgen.
Wij gaan morgen niet naar kerkhoven in de buurt van Antwerpen of Leuven: dat zullen we wel eens doen als het er minder druk is. Zullen mijn dierbare overledenen daarom treuren? Ik denk het niet (en als ik Hendrik zou geloven, dan kunnen ze zelfs niet meer treuren, noch denken, want ze bestaan gewoon niet meer). Maar ik ben er zeker van dat “iets” van die mensen blijft bestaan na de dood, en aan dat “iets” van mijn geliefden denk ik elke dag.
Deze avond, na het eten, heb ik lang liggen lezen in een “Maigret”, terwijl op mijn tong een stukje bittere chocolade smolt. Ik hou echt van die boeken van Simenon, niet alleen omwille van het speurderswerk, maar ook omdat ik daarin terugvind hoe gewone mensen jaren geleden leefden. Maigret gaat geen glaasje bier of wijn uit de weg! Hij drinkt er zelfs veel meer op een dag dan wat ons tegenwoordig wordt voorgehouden als toelaatbaar door allerlei gezondheidssites! En roken dat die doet! De ene pijp na de andere (net zoals mijn vader trouwens: wat zou die ongelukkig zijn als die nog leefde!).
En, terwijl ik uit onze relax opstond om de keuken op te ruimen, dacht ik terug aan twee boeken die ik pas had herlezen. Uit de reeks “Sylvie” van auteur René Philippe in “Marabout mademoiselle”.
Daarin wordt ook veel gerookt en gedronken (van dat laatste niet te veel, hoewel Sylvie, die toch als voorbeeld moest fungeren voor jonge meisjes in de jaren 50 van vorige eeuw, af en toe wel eens tipsy is!). Wel is het zo dat haar uiteindelijke echtgenoot nooit bij haar op de studio kwam voor hun huwelijk!
Veranderde zeden, jawel, en toch vond ik die boekjes niet zo heel ouderwets! Misschien ligt dat aan het feit dat ik zelf ouderwets word? Tja, ik denk er ineens aan: volgende maand word ik 62! Oud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten