Het voelde winters aan vandaag. Toch was het vrij zacht: het waren de wind en het licht die de dag een winters tintje gaven. Of was het mijn verkoudheid?
Nadat ik een beetje had schoongemaakt (ik doe het weer kamer per kamer om mijn rug te sparen) zijn we naar Mettekoven gereden. Roger wilde er nog een paar gebouwen fotograferen. Onder weg zagen we weer een sperwer roerloos op een kale tak zitten. Toen Roger de auto stopte, vloog hij echter meteen weg: weer geen foto!
Nadat Roger een kiekje had genomen van de bewuste gebouwen, wandelden we een goed half uurtje in de velden rond het dorp.
En dat werd weer klimmen! Ik voelde aan mijn gewrichten dat we al enkele dagen niet gewandeld hadden!
Ineens zei Roger me: ‘Kijk eens wat ik hier zie!’. Ik dacht dat hij de een of andere vrucht bedoelde, want we hadden al heel veel gevallen noten en peren ontmoet. Nee hoor… Het was, dachten we, een schoen! We draaiden het ding om, en zagen dat het een pantoffel was.
Toch zeer eigenaardig hoe vaak wij schoeisel vinden, en meestal maar een deel van het paar. Wie laat zo’n eenzame schoen of pantoffel nu achter in het veld? En strompelt die vrouw of man (wat het in dit geval zeker was) dan op één blote voet verder?
Na onze wandeling reden we nog even naar Ikea in Hognoul (provincie Luik). We wilden er bijzettafeltjes kopen voor onze salon. Ikea is een van de weinige winkels waar ik graag vertoef: net zoals ik kan staan dromen voor een mooi huis, kan ik daar genieten van de interieurs die worden tentoongesteld. Bij Ikea is het wel zo dat je heel de winkel moet doorlopen (vervelend als je niet veel tijd hebt natuurlijk), en dus heeft Roger zeker voldoende beweging gekregen vandaag.
We bleven daar eten: het (goedkope) menu stond me aan (en ik had honger!).
Het valt me steeds op dat in die winkel de verkopers voldoende Nederlands kennen om klanten uit Limburg te woord te kunnen staan. Waarom doen niet alle Franstaligen die moeite?
Nu, het ligt misschien voor een deel aan de Nederlandstaligen zelf. Als een Franstalige naar het Vlaamse deel van wat nog België heet verhuist, zal hij heel vaak Vlamingen ontmoeten die maar al te graag pronken met hun zogenaamde kennis van het Frans. Waarom zou die Waal of Franstalige dan nog moeite doen om Nederlands te leren?
Het eten bij Ikea was lekker, we hebben onze bijzettafeltjes gevonden, en thuis liet Roger me nog een zeer interessant stukje over die G1000 lezen: je vindt het hier.
Roger wijst mij erop dat we geen sperwer zagen die dag, maar wel een buizerd!
BeantwoordenVerwijderen