Gisteren gingen we Elena afhalen bij Lutti. Weer wuifde Elena naar ons van zodra ze ons zag en begon ze naar ons te kruipen. En ik smolt weeral! Zodra ik haar had opgepakt begon ze gretig te “vertellen'”. Lutti “vertaalde” want hoewel onze kleine meid duidelijk veel had mee te delen, begreep ik haar niet. 
Elena was weer goed verkouden! Waarschijnlijk was het daarom dat ze minder at dan anders. Hoewel, haar mama vertelde ons dat ze de vorige dagen nog minder at. Haar dutje weigerde ze weer te doen. Een paar keer viel ze in slaap op mijn schoot, maar zodra ik haar in haar bedje wilde leggen, schoot ze weer wakker. En huilde, rechtstaand, tot ik haar weer naar de living bracht. Ze heeft wel druk gespeeld, onder andere, zoals haar “nonkel Zeger” haar geleerd heeft, met een krant.
En natuurlijk af en toe geweend als iets haar niet lukte!
Na ons avondeten en nog een zuigflesje voor Elena, ben ik beginnen werken aan een vertaling die vandaag moest klaar zijn (en die ik ‘s middags had zien binnenkomen op mijn smartphone). Roger zat ondertussen in de salon, samen met Elena die ik had klaargemaakt voor de nacht. En daar viel Elena eindelijk in een diepe slaap op zijn schoot. Deze keer werd ze niet wakker toen ik haar naar haar kamer bracht. Ik heb me al enkele keren afgevraagd of ze “een pyjama aandoen” niet associeert met “slapen” en of ik in het vervolg haar ook niet in nachtkledij moet zetten voor ik haar een dutje probeer te laten doen.
Geen wandeling gisteren: veel te koude gierende wind voor ons, verkouden mensen. Vandaag kregen we ongeveer hetzelfde weer: weer geen wandeling. Hoewel ik wel van wind hou, voelde het nu veel te koud aan naar mijn zin: nog voor de winter begonnen is, snak ik naar de lente!
De vertalingen (want er kwam er vandaag nog een binnen) zijn geleverd, ik heb een beetje gelezen (jawel, ook de kranten en andere nieuws-sites: Roger en ik lopen niet hoog op met de nieuwe regering), vooral in een tweede boek van Houellebecq: “H.P Lovecraft, contre le monde, contre la vie”. Deze keer met veel minder gemengde gevoelens: het is boeiend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten