Marie-Claire, crisis en geboorte van Matz

Vandaag vond ik eindelijk de tijd voor een bezoekje aan mijn lieve buurvrouw Marie-Claire. Schandalig trouwens hoe zelden we elkaar zien, terwijl we vlak tegenover elkaar wonen en het heel goed met elkaar kunnen stellen. Waarom hebben we het toch zo druk (zij én ik!)?

We hebben gezellig bijgepraat, maar ook geklaagd over de stijgende levensduurte en de prijzen van brandstof die de pan beginnen uit te rijzen. Ze vertelde me over de miserie van iemand die ze kent in Griekenland en ze is niet de eerste die me haar vrees meedeelt dat het hier ooit ook zo ver zal komen. Natuurlijk passeerden de nieuwtjes over onze kinderen ook de revue. En allebei huiverden we voor hun toekomst: op welke leeftijd zullen zij op pensioen kunnen gaan bijvoorbeeld?

Roger had daarvoor een paar werkjes aan het huis uitgevoerd (er waren onder andere enkele dakpannen verschoven) en ik had ondertussen een beetje opgeruimd en een paar jobs geklaard.

Toen ik terugkwam van bij onze buurvrouw zijn we boodschappen gaan doen, in de Aldi van Borgloon. En we vroegen ons daarna af of het zo uitgespaarde geld niet opgebruikt werd aan brandstof. Misschien is het beter naar de Delhaize in Heers te gaan, die weliswaar veel duurder is, maar veel dichterbij ligt?  

Hoewel het vrij mooi weer was vandaag, zijn we weer niet gaan wandelen: er bleef geen tijd over. De zon gaat nu weliswaar al iets later onder, maar toch is 17 uur nog steeds te laat om ergens naartoe te rijden. En ineens vroeg ik me af hoe lang we nog kunnen “ergens naartoe rijden” om daar dan te wandelen.  Is dat nog wel verantwoord met die waanzinnig hoge brandstofprijzen?

Nu, hier in de buurt kun je ook heel mooie wandelingen maken (dat is een van de redenen waarom we het huis kochten) maar ik ken mijn Roger: als we te vaak hetzelfde pad volgen, vindt hij het niet meer leuk en krijg ik hem het huis niet meer uit. En toch zou ik hem weer elke dag aan het stappen moeten krijgen!

Na de maaltijd heb ik verder gelezen (jawel, in de relax, met smeltende fondantchocolade op mijn tong) in het boek dat Roger kreeg van Anneke en Hendrik: “Johan Vande Lanotte, dagboek van een politieke crisis”. Echt interessant!

Tot Roger mij vertelde dat hij een mail had gekregen van zijn jongste zus: haar tweede kleinkind, Matz,  is gisterenavond geboren.

Roger zijn zus heeft drie dochters. De oudste is de moeder van Roy. De twee jongsten vormen een tweeling. En daarvan heeft er een gisteren dus Matz gebaard.

Welkom achterneefje!