Na onze douche en ons ontbijt zijn we deze ochtend lang op de camping blijven luieren. Ik heb wat gelezen (ik heb natuurlijk – vooral - Franse boeken bij) en we keken naar de ontelbare mussen, eksters en kraaien. Ondertussen liep de camping zo goed als leeg.
Rond 13 uur vertrokken we eindelijk, richting Barbastro. Roger had horen spreken over het stadje Alquézar in de sierra de Guara en wilde dat wel eens bezoeken. We reden eerst dwars door Huesca. Op dat uur zat er al veel volk op de caféterrassen, en liepen er veel mensen op straat, met brood of andere boodschappen. Op een thermometer zag ik dat het 27°C was.
We reden door de Hoya de Huesca en zagen weer het kasteel van Montearagon. Een dik half uur later reden we de sierra de Guara binnen. De weg was even bochtig als die van gisteren, maar breder en vlakker. Akkers met heel veel klaprozen, eiken, olijfbomen, de wijngaarden van Somontano. Heel mooi, maar niet zo prachtig als wat we gisteren zagen.
Na Radiquera begon het te klimmen tot we aan de rand van het bergstadje Alquézar kwamen. We parkeerden de auto op een parking die aanleunde tegen roze rotsen en begonnen onze ontdekking. Het leek me een vrij toeristische oord: bussen, toeristen, cafés, enzovoort. We wandelden er een beetje rond, dat wil zeggen dat we weer klommen! Behalve toeristen was er niemand op straat (normaal op dat uur). Een barokke kerk, een Moors kasteel, bijna geen echt authentieke huizen meer, maar wel een indrukwekkende omgeving. Boven het stadje cirkelden gieren, arenden en valken.
Het stadje zelf vond ik wel veel minder impressionant dan bijvoorbeeld Calatañazor of Albarracin.
Natuurlijk eindigden we ons bezoek met een cerveza onder een notelaar.
In het terugkomen kregen we enkele druppels regen en toen we op de camping waren, begon het echt te regenen. We stelden onze leeftent op, maar zodra dat gebeurd was, werd het weer droog. We deden onze boodschappen. Ik vraag me af of studenten Spaans nog “usted” leren: iedereen tutoyeert immers iedereen, ook onbekenden.
Weer aten we op de camping (waar enkele andere kampeerders waren gearriveerd). Daarna stelde Roger voor nog iets te gaan drinken in de stad (waar een thermometer 32°C aangaf). Het was het uur van de wandeling voor het avondeten, en inderdaad, veel mensen op straat en op de terrassen. Wat me opviel: de vrouwen waren minder opgekleed dan ik gewend ben. Ligt dat aan de crisis of is het de mode?
Normaal gezien reizen we morgen verder en ik weet niet of we dan nog online zullen geraken… Maar zodra dat mogelijk is, krijgen jullie het vervolg. Nu geef ik even de netbook aan Roger zodat hij zijn foto’s kan opladen (daarstraks lukte het niet). Die foto’s voeg ik hier dan later bij.
En dat laatste is ondertussen gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten