Wat is ze veranderd op… ja, toch bijna twee maanden tijd! Haar gebaren zijn veel preciezer geworden, ze eet nu helemaal alleen, zegt vrij veel woordjes (het is wel nog een beetje raden naar wat ze bedoelt). Het viel mij echter op dat ze bijna elk woord dat je tegen haar zegt probeert na te bootsen. Ze vraagt ook van alles de naam en zegt die dan min of meer goed na. Ze leek het rendiertje, de autootjes en poppetjes die de te warme wasbeurt hadden overleefd, en de kleurpotloden echt fijn te vinden.
Met haar moeder reden we eerst naar Ikea. Ik had daar immers een speelgoedkeukentje gezien dat ik haar wil laten offreren door Sinterklaas, maar eerst wilde ik het aan haar moeder tonen. Elena (die absoluut het wagentje, dat we hadden genomen om haar eventueel in te laten zitten, zelf wilde voortduwen: een van de andere bezoekers sprak haar erover aan in het Frans: ‘Alors, on apprend à conduire?’ 
Ze was snel getroost: overal in de kinderafdeling vond ze speelgoed naar haar zin. En ze is rijker naar huis gekomen: een stoffen, wasbare en aankleedbare pop en een behendigheidsspelletje waar ze al in de winkel heel handig bleek te kunnen mee omgaan.
Ze heeft heel goed gegeten. Vooral fruit lijkt ze enorm te lusten: ze at deze middag een banaan, een sinaasappel en een nectarine volledig op. Fruitpapjes behoren voor haar al tot het verleden! Deze avond, na onze maaltijd, had Roger enkele van onze eerste pruimen geplukt en daar kreeg ze ook maar niet genoeg van. We hebben haar echter maar één pruim (in stukjes) gegeven: ze had al zoveel fruit gegeten!
Mijn broccoli-stamppot leek ze niet echt te lusten, maar de tomatensoep en de zalm des te meer.
Na haar toilet had ik haar even op mijn schoot voor de computer genomen, om samen naar Bumba te kijken op You Tube. Ik wist immers dat ze daar van houdt. En inderdaad! Wat zat ze geboeid te kijken!
Daarna gaf ik haar nog een flesje melk, bracht Roger haar naar bed terwijl ik een boekje zocht om nog even uit te vertellen. Maar van vertellen kwam niets meer. Toen ik boven kwam, lachte Elena nog eens heel lief naar mij en vertrok meteen naar dromenland nadat ik haar een zoen had gegeven.
Wat kan een mens toch genieten van zijn kleinkinderen hé ! En ja....Elena ziet er een flinke meid uit, ook steeds een mooi kindje !
BeantwoordenVerwijderenEn zoals je zegt, op een paar maanden tijd kunnen die heel snel veranderen, dus maar een woord : GENIETEN !
Ja, dat doe ik Françoise! Gelukkige verjaardag!
BeantwoordenVerwijderen