Een van mijn (echt Antwerpse!) vriendinnen vroeg me onlangs in een mail wanneer ik nog eens een stukje zou publiceren onder de noemer “Onze Lieve Heer begrijpt geen Vlaams”, en Hendrik zei me dat precies omdat ik zo ongeregeld daarover iets postte, het “boek” een beetje onleesbaar wordt. Hij raadde mij aan alles nog eens in zijn geheel te publiceren (op papier?) nadat ik al mijn (nagelezen en goed bevonden) hoofdstukken hier zou gepost hebben.
Ze hebben allebei gelijk… Maar ik word niet gesubsidieerd en moet dus nog steeds vertalen enzovoort om een beetje mosterd of stroop op mijn boterham te kunnen smeren! En ondertussen kan ik natuurlijk niet voor mezelf schrijven, noch zomaar iets posten van mijn vroegere schrijfsels zonder dat eerst nagelezen te hebben!
Ondertussen wordt mijn schrijfsel blijkbaar ingehaald. Onlangs las ik in Knack dit! En daar ga ik gedeeltelijk mee akkoord. Gedeeltelijk, want ik zou dat “tussentaaltje” zeker niet verbinden met nationalisme.
Zeker in België is het belangrijk dat Vlamingen een correct Nederlands leren spreken. Anders blijven de Francofonen hen uitlachen.
Ik vroeg me eigenlijk af waarom ik precies nu daar iets over las in dat blad (tja, soms lijk ik wel wereldvreemd! 
Vandaag kreeg ik een antwoord in ’t Pallieterke. Drie professoren aan de universiteit van Antwerpen zouden pleiten voor een vorming van de studenten in die “tussentaal”. Waanzinnig is dat! Het resultaat zou zijn, zoals ‘t Pallieterke zegt: ‘de Walen lachen in hun vuistje’!
Want waarom zouden ze dan nog Nederlands leren, als wij toch allemaal een plaatselijk taaltje hanteren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten