Het heeft vandaag weer praktisch de hele dag geregend: geen wandeling. Ik zou er trouwens moeilijk de tijd voor gevonden hebben, zo druk hadden we het weer. Maar het was een interessante dag!
Deze ochtend reden we naar het Rijksarchief in Hasselt in verband met dat project waar ik onlangs over schreef. Ik had het mis die avond, het is geen project van Heemkunde Groot Heers, wel van het archief in Hasselt en in Maastricht. Rombout Nijssen van het Rijksarchief zocht wel hulp bij vrijwilligers uit heemkundige kringen, en Roger had ons dus als vrijwilligers opgegeven die avond op de vergadering van Heemkunde.
We hielpen bij het digitaliseren (en dus voor bezoekers van het archief toegankelijker maken) van verkoopaffiches van in beslag genomen kerkelijke en andere goederen door de Fransen (het “zwartgoed” dat tijdens de Franse bezetting werd verkocht). Heel boeiend: Roger heeft er thuis nog de hele middag en avond aan verder gewerkt, in zijn eentje (we hadden de te digitaliseren bladeren mee naar huis gekregen en het Excel-bestand werd ons na-gemaild). Ikzelf kon niet meer helpen: vlak voor we het archief verlieten, kreeg ik weer een dringende en omvangrijke vertaling binnen, waar ik me natuurlijk aan zette na ons middagmaal.
De vertaling schiet goed op en is interessant. Maar weer heb ik niet gedaan in het huishouden wat ik van plan was! Nichtje Nadia (jij komt binnenkort langs om daarna een, denk ik, heel interessante lezing te geven voor Heemkunde Groot Heers), je zult hier in een rommelkot terechtkomen, sorry hoor!
Deze avond eindelijk even gepraat (aan telefoon) met die mevrouw van wie ik binnenkort waarschijnlijk het leven mag helpen op boek stellen. Ze klonk lief, intelligent, en zeer spiritueel! Ik denk dat we elkaar gaan begrijpen. Ergens in november zullen we afspreken, als zij en ik het wat minder druk hebben, en we hopelijk allebei geen slechte mare meer krijgen (over heelkundige ingrepen en ziektes in de familie).
O ja, nog een “plezante noot” om deze voor de meeste mensen waarschijnlijk saaie post te beëindigen. We gingen vandaag ook bier kopen. De biersteker grapte, dacht ik, toen hij vertelde dat hij mij eens rond 22:30 uur zag rondlopen met mijn wandelstokken in de velden!
Maar hij bleek niet te grappen: ‘Echt, dat was jij!’.
Als het nog een later uur betrof, zou ik me beginnen afvragen of ik misschien geslaapwandeld had? Maar op dat uur is het onmogelijk: dan liggen we nog niet in bed, Roger en ik!
Wie heeft hij dan die nacht gezien die zo fel op mij lijkt???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten