merkte ik bij het opruimen (en toen ik dus sommige zaken naar de vuilnisbak bracht) dat het buiten ongelooflijk koud aanvoelde. De thermometer geeft dan wel maar -1°C aan, het lijkt wel -8°C of nog kouder. Dat komt natuurlijk door de felle Noordoostenwind!
De verwachte tekst zou per e-mail aankomen, de foto’s echter via de post (waarom weet ik niet). Om 13 uur waren de foto’s er nog steeds niet, dus die heb ik niet voor ten vroegste maandag. Erg vervelend, want Edith Oeyen wil maandag of dinsdag naar de drukker. Maar kom, suste ik mezelf, misschien zou de tekst later op de dag aankomen en kon ik vandaag toch al zorgen voor de opmaak. Als ik dan maandag de foto’s zou aankrijgen en Edith zo vriendelijk wilde zijn om nog even te wachten, kreeg ik die monografie misschien nog op tijd in orde.
Ik maakte me daar zorgen over maar Roger maande me aan het me niet aan te trekken: het is niet mijn fout!
Om 14 uur was er nog steeds geen tekst binnengekomen. Van een wandeling was geen sprake: veel te ijzig. Ik las dus maar wat, praatte wat met Roger. Onder andere over het in bepaalde steden niet meer mogen gebruiken van sommige gangbare woorden. Daar heb ik immers veel moeite mee. Ik herinnerde me een vroegere cursiste, een Congolese, die zichzelf met nadruk een “negerin” noemde, precies omdat dat woord zou moeten vermeden worden!
En toen kwam ik (toevallig?) terecht op dit artikel over politieke correctheid en taalepuratie. Ikzelf had de link naar de boeken van George Orwell nog niet gemaakt, maar inderdaad!
De tekst waar ik op wachtte, kwam uiteindelijk niet binnen vandaag. Morgen misschien? Ik vind het wel erg dat ik me vrij houd voor afspraken die niet nagekomen worden (nee, het ligt niet aan Jan Gerits, want deze keer was hij niet de auteur van de Limburgse monografie).
Wat we wel kregen, was de beloofde muzikale uil die “tante Izzy” heeft gemaakt voor Matthias. Hij werd gebracht door de vader van tante Izzy, de echtgenoot van Liliane. Die geen tijd had om zelfs eventjes binnen te komen maar me wel aanspoorde de verpakking niet te openen en het cadeautje ongerept af te geven aan onze dochter! 
Na het avondeten (een hele resem restjes) las ik verder in “Bartje” (ik weet het, ik doe er heel lang over, maar dat boek bezorgt me echt gemengde gevoelens: het is tegelijk langdradig en heel interessant) en bekeek ik nog een aflevering van Star Trek. Tussen de twee hoopte ik nog steeds de verwachte tekst te vinden in mijn elektronische postbus, maar nee dus!
Sorry Peggy
BeantwoordenVerwijderenMoest erg op tijd zijn voor een afspraak samen met Adinda bij een advokaat. Bij thuiskomst trof ik een erg zieke Liliane aan, die ondertussen belandt is op de intensieve afdeling van het Zol ziekenhuis in Genk.
Oei! Ik bel je morgen even!
BeantwoordenVerwijderen