Spelen en leren

Gisteren speelde Elena ook met een soort puzzel dat ze onlangs gekregen heeft. Het ging erom een stukje, met een aantal dieren erop, te verbinden met een cijfer dat op een bijpassend stukje staat. Ik vermoed dat het aan haar uitstekend geheugen (dat ze niet van mij heeft geërfd!) ligt dat ze het zo ongelooflijk goed deed! Nog voor wij het aantal mieren, apen of andere dieren hadden geteld, wist zij al welk stukje bij welk ander paste!

Omdat we al een poosje de indruk hebben dat ze haar eigen geschreven naam herkent, voerde Zeger gisteren avond even een klein experiment uit. Hij schreef haar naam op een bordje en zij herkende inderdaad meteen “Elena”. Daarna schreef hij “Matthias”, Elena twijfelde even en zei: ‘Mats!’. Toen had ik het door: ze verbindt duidelijk een woordbeeld met een naam. En dat komt van bij onthaalmoeder Lutti: daar hangt immers aan een bord de foto van elk aanwezig kind en daaronder zijn geschreven naam. En bij haar “kindjes”  is er inderdaad een “Mats”. Dus had Elena volgens mij een “woordbeeld” herkend dat leek op wat bij Lutti onder de foto van Mats hangt. Zeger ging verder met zijn experiment. Hij schreef “Mama”. En Elena riep, heel spontaan: ‘Emma!”. Wat Zeger eigenaardig vond, tot ik hem vertelde dat ze bij Lutti ook een vriendin heeft die Emma heet. Weer had ze volgens mij een woordbeeld herkend dat lijkt op het woordbeeld van “mama”.

Ik vind het persoonlijk heel vroeg, die herkenning (heb geen herinnering dat onze kindjes daar zo jong aan toe waren). Maar de vraag die ik me stel, is hoe een peuter ertoe komt de verbinding te maken tussen een woordbeeld en een persoon of een foto; of tussen een aantal dieren en een cijfer? Hoewel dat laatste me iets gemakkelijker lijkt: de bij elkaar passende puzzelstukjes hebben dezelfde kleur! En van kleuren kent Elena wel iets!