Over herinneringen, belbussen en verlaten wegen

Ik probeerde vandaag nog eens Liliane te bereiken: tevergeefs. In feite wilde ik, nadat we naar de apotheker en de post (in de hoofdgemeente) waren gegaan even bij haar binnenspringen. Maar dat zal dus voor een andere keer zijn.
We namen de bus naar Heers, liepen van de eindhalte naar de post en daarna naar de apotheker, en daarna wilde ik wachten op de bus terug, om daarmee tot in Hasselt te rijden. Het was immers zonnig en iets minder koud (hoewel nog veel te guur voor het seizoen) en ik vermoedde dat Roger, die echt beweging nodig heeft, liever in een stad zou rondlopen.

Daar bleek Roger echter geen zin in te hebben: hij stelde voor terug naar huis te wandelen via de “Vijverstraat” die de achterkant van het kasteel van Heers volgt. Voor mij goed: zo kreeg hij ook voldoende beweging! En ikzelf eindelijk ook, want ik voelde aan mijn knoken dat we niet veel gestapt hebben de vorige dagen!

Ik hou van die weg, al zou ik die tegenwoordig ‘s nachts niet meer durven volgen. Toen ik nog lessen “Initiatie Nederlands” gaf op de gemeente deed ik dat nog wel. Die weg  is echter zo verlaten en je hoort tegenwoordig zoveel over mensen met slechte bedoelingen dat ik nu echt zou aarzelen die te volgen in de duisternis. Nu, misschien slaat mijn verbeelding wel te veel op hol!

Onderweg hoorden we veel vogels zingen. Ook in onze tuin zijn ze druk in de weer, onder andere met nesten bouwen: hebben zij dan geen last van die aanhoudende kou?

Thuisgekomen keek ik naar filmpjes uit de jaren 50, opgestuurd door een Matadi-vriend. Hoewel de beelden gingen over zijn familie herkende ik zoveel (en niet alleen gebouwen en landschappen maar ook de gevoelens bij het telkens verlaten van de familie uit Vlaanderen voor drie volle jaren) dat ik er echt heel emotioneel van werd!

Na ons avondeten (jawel, ik volg nog steeds het dieet van Roger: een rijke groentesoep, een kleine chateaubriand met sla, tomaten en in een beetje olijfolie gebakken aardappelen) heb ik nog even gesurft naar belbussen en gemerkt dat ik het de vorige weken helemaal verkeerd deed: ik zou beter via Borgloon naar Sint-Truiden gaan in plaats van via Heers! In Borgloon zou ik een directe verbinding hebben, en dus niet een poosje doelloos hoeven rond te lopen zoals wanneer ik via Heers rijd. Het is maar een “weet”, en hoe meer ik die bussen gebruik, hoe meer ik erover leer… Alleen is het zo dat ik ze te weinig gebruik. En ik weet nu al dat zodra Roger weer met de auto mag rijden, ik al die “lessen” weer ga vergeten!