We hadden elkaar al bijna twee jaar niet meer ontmoet. In feite waren we al bij hem en zijn vrouw uitgenodigd in maart, maar ik heb de afspraak toen moeten afzeggen nadat Roger in het ziekenhuis werd opgenomen met een longembolie.
Ze hebben vandaag weer eens bewezen dat mensen ontvangen ook op een gezonde manier kan. Terwijl Roger en hij herinneringen ophaalden en we vertelden over onze kinderen en kleinkinderen, dronken we een paar glazen Cava en aten we daarna aspergesoep, gevolgd door een gratin met veel groenten en vis. Alleen de (lekkere, zelfgebakken) taart als toetje was een inbreuk op het dieet van Roger. Maar daar nam hij maar een minuscuul spietje van. En de Provençaalse wijn die we erbij dronken, zal Roger zijn bloedvaten ook geen kwaad gedaan hebben.
Na een lange wandeling (en dus de nodige beweging voor Roger – en eigenlijk voor iedereen) in een bosrijke omgeving (met opvallend veel vogelgezang) kregen we nog een glas uitstekende wijn en gingen we daarna weer aan tafel voor een koude schotel met weer veel lekkere groenten, camembert (vitamine K2!) en zelfgebakken, heel smakelijk brood.
Het werd dus een heel aangename dag, ik voelde dat Roger en zijn collega echt blij waren elkaar weer te zien, ikzelf heb tot en met genoten (onze gastheren zijn ontzettend vriendelijke mensen)… Maar ik merkte tijdens de wandeling wel dat mijn voet nog niet 100% in orde is.
O ja, ik kreeg ook nog even discreet bezoek van mijn vriendin die in dezelfde gemeente woont en die wist dat Roger en ik vandaag daar zouden zijn. Ze belde even op mijn mobieltje, we spraken af voor ongeveer 5 minuten later, Roger en ik zagen haar auto komen aanrijden, ik liep even naar de oprijlaan via een paar trappen (en toen voelde ik al dat mijn voet me nog pijn deed), ze overhandigde me een cadeautje voor Elena en Matthias. Ik ben benieuwd (want uiteraard ga ik de inhoud van dat pakje pas zien de dag dat we weer gaan babysitten).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten