IJverige dag vandaag! Na onze uitgebreide boodschappen (de laatste winkel die we dan aandoen is steeds de leukste: de vele proevertjes – met onder andere een glaasje wijn - vervangen dan ons middagmaal) vond ik thuis twee te vertalen teksten.
Tijdens de boodschappen had het hevig geregend maar in het naar huis rijden scheen de zon. We vroegen ons dus af of we nog een wandeling zouden maken. Het binnengekomen werk maakte dat we besloten thuis te blijven.
Daarna een telefoontje met mijn moeder Nany die gisteren een uitstapje deed in het fregatschip Louise-Marie (de vrouw van een kleindochter van Nany’s beste vriendin is daarvan een bemanningslid en mijn moeder werd, samen met de echte familieleden, uitgenodigd op dat evenement). Nany was zo enthousiast over de vaart en de uitleg/rondleiding die ze kreeg dat ik haar spraakwaterval moest temperen: ik moest immers aan het werk!
Roger heeft ondertussen niet stilgezeten. Hij heeft verder gewerkt aan de boekenkasten en heeft het gras nog eens afgereden.
Ik heb mijn vertaalwerk onderbroken om nog eens linzensoep klaar te maken, en na het avondeten ben ik toch een uurtje in de relax gaan zitten met een blokje zwarte chocolade… en het boek “Schoon volk in de hemel?” van Thierry Deleu zaliger (ik moest er immers nog twee hoofdstukken uit lezen). Dat boek (dat ik in het begin wat rommelig geschreven vond) is héél interessant en héél spiritueel en geeft me zin om alle boeken, die Thierry heeft geraadpleegd, zelf te lezen. Ik heb het echter neergelegd na één hoofdstuk: ik had toen al stof genoeg om over na te denken!
Wat ik trouwens niet meteen kon doen: ik moest immers nog even vertalen nadat ik enkele mails heel bondig had beantwoord.
Terwijl ik voortwerkte, draaide een wasmachine en ging Roger nog even naar zijn atelier: wat een energie spreiden we ten toon de laatste tijd, niet? 
Iets voor 24 uur waren mijn vertalingen geleverd en keek ik nog naar een spannende aflevering van Star Trek. Roger – die er ondertussen twee van bekeken had - vertelde me over een literaire site die hij online had gevonden: de Papieren man. Website die nu blijkt opgedoekt, maar wel kon bestaan dankzij subsidies van het Vlaams Fonds voor de Letteren (op de website waarnaar hierboven een link voert, in de linker kolom naar beneden scrollen en dan lees je ergens: ‘Met de steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren’)!
Uiteraard vond Roger daar niet wie hij zocht (de auteur van het boek dat ik onlangs met gemengde gevoelens las)!
Het is duidelijk: veel schrijvers die we kennen behoren niet (meestal, maar niet altijd, onterecht) tot de weinigen (ik ging bijna schrijven "’the happy few’!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten