Inhaalwerk

Vlak voordat Hendrik vorige donderdag aankwam, kreeg ik twee jobs binnen, zoals altijd “ASAP” en ten laatste tegen deze ochtend. Ik heb echter kunnen verkrijgen dat ik die vertalingen deze avond of ten laatste morgenochtend mocht leveren.

Ze zijn geleverd, maar dat betekent dat ik nog geen tijd heb gehad om hier fatsoenlijk op te ruimen (het speelgoed ligt wel al weer in de respectievelijke dozen, maar de twee sofa’s in onze salon vormen nog steeds een “bedboot”). Tussen twee vertalingen door hebben we snel boodschappen gedaan (en onderweg Liliane ontmoet) en daarna heb ik – weer heel snel – gekookt.

Roger heeft voor mij de eerste vertaling (juridische tekst) nagelezen, want ik vind dat jargon en die zinswendingen zo verwarrend (terwijl ik meestal geniet van de te vertalen teksten, zijn juridische vertalingen voor mij een kwelling – gelukkig is Roger jurist) en heeft eindelijk nog eens kunnen werken aan onze “bibliotheek” (daar kreeg hij de vorige dagen absoluut de tijd niet voor) terwijl ik met de tweede – veel aangenamere - vertaling bezig was. Na ons avondmaal, terwijl ik tijd maakte voor een klein uurtje lectuur op papier (met een blokje pure chocolade uiteraard), vulde hij de vaatwasser.

O ja, om helemaal eerlijk te zijn: ik ben de dag niet begonnen met dat vertaalwerk. Eerst heb ik – na de brunch, want we hebben gezorgd dat we eindelijk nog eens uitgeslapen waren – naar Nany gebeld.

Mijn zus Bie had me immers gemaild dat onze moeder gevallen was. Hoe het is gebeurd, is niet duidelijk. Nany weet alleen nog dat ze in haar relax zat toen de telefoon overging,  dat ze opstond en een poosje later op de grond lag. Ze heeft geen herinnering aan enige duizeligheid, maar ook niet aan de val zelf, wat mij dan weer doet vermoeden dat ze een bloeddrukval heeft gehad en heel even buiten westen is geweest. Ze heeft er wel pijnlijke en blauwe kaaksbeen en knie aan overgehouden, vertelde ze me. Ze leek er echter niet veel belang aan te hechten, vocht een beetje terug toen ik – zoals ik al jaren doe, maar nu geruggesteund door zus en broer – aandrong op het feit dat ze moest zorgen voor een alarmapparaatje. Want stel je voor dat ze niet  was recht geraakt en dus niemand kon waarschuwen!

Nany echter vond het veel belangrijker te vertellen over het feest waar ze gisteren te gast was!