Na een “luie”, want te warme, dag (we haalden de 34°C) wilde ik Roger rond 21 uur bewegen tot een wandeling.
We geraakten echter niet verder dan onze wei! 
We proefden er wel van onze eerste rijpe pruimen (tijdens de wandelingen van gisteren en eergisteren konden we hier en daar achtergebleven kersen plukken) en eigenlijk was het daar, in de schaduw van die pruimelaar echt te doen wat temperatuur betreft.
Lang geleden zaten we trouwens geregeld in die wei, maar nu zijn daar onze bokken Boris en Pamfiel die soms, zo waarschuwde Roger me, echt agressief durven te zijn (zeggen dat Roger en ik Pamfiel – zoon van Boris - met de papfles hebben grootgebracht omdat zijn moeder hem had verstoten, dat ik hem zo vaak in mijn armen droeg!).
De twee schapen kwamen inderdaad naar ons toegelopen terwijl we daar van de pruimen stonden te smullen, en eerlijk: ik was even bang. Roger had me immers verteld dat ze eens tegen hem tekeer gingen met hun hoorns toen hij ze ging voederen.
Niets daarvan echter vandaag. Ze leken wel poezen zoals ze langs onze benen kwamen strijken met hun kopjes!
Ik schrijf nu wel dat het een luie dag was, maar wat is lui? We hebben heel veel gelezen, ik heb enkele mails beantwoord, naar mijn moeder Nany gebeld (om me ervan te vergewissen dat ze wel voldoende dronk op zulke warme dag). Normaal gezien zou ze deze avond hier zijn geweest, nadat ze eerst zou zijn gaan winkelen in Hasselt met twee vriendinnen. Roger en ik zouden haar dan deze avond met de bus zijn gaan afhalen. Maar het werd te warm: Nany en haar vriendinnen durfden het niet aan (waarschijnlijk terecht).
Maar vooral, ik heb iets heel belangrijks onthouden uit het boek “De voedselzandloper”: omega-3-vetzuren zouden veel efficiënter zijn voor de gezondheid van hart en bloedvaten dan statines! En geven niet de bijwerkingen die je wel kunt krijgen van die medicijnen (gelukkig heeft Roger geen last van die soms – ook voor de partner – heel vervelende bijwerkingen, tenzij misschien van geheugenverlies: hoe vaak weet hij de laatste tijd niet meer waar hij iets heeft achtergelaten!).
Wat ik ook heb onthouden – en dat moet ik echt enkele van mijn kennissen of vrienden vertellen – die omega-3- vetzuren zouden ook veel beter werken tegen depressie dan de meeste antidepressiva!
Ik had nog overschot van onze Romescosaus van vorige woensdag (een saus op basis van rode gegrilde paprika’s, sherryazijn, look, olijfolie, ansjovis en amandelen) en vermits ik zo weinig mogelijk voedsel wil wegsmijten, heb ik daarmee rekening gehouden voor ons avondmaal (koken is ook werken, of niet? Dus ben ik toch niet zo heel lui geweest!).
Ik heb, na een groentesoepje, in een beetje olijfolie gebakken aardappelen met basilicum geserveerd met daarbij kropsla en tomaten, sardienen (jawel, met een scheutje citroen erbij, want ik weet dat vis en groene bladgroenten niet altijd de ideale combinatie vormen, maar dat een beetje citroen de zaak oplost), dat alles met die (echt heerlijke) Romescosaus! Die combinatie viel ook heel erg mee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten