Bezoek aan zuster Godwine

Toen Roger en ik in het klooster aankwamen, waren Lieven en zijn echtgenote Diane al present. Samen met zuster Godwine en zuster Emilia (zuster overste) waren ze onder andere foto’s aan het bekijken en aan het becommentariëren. Het werd een gezellige middag: samen foto’s van vroeger bekeken (Lieven had zijn tablet bij, vol met gedigitaliseerde foto’s en filmpjes van ons vroeger leven in Matadi) en zuster Godwine (die het, voor haar leeftijd, heel goed maakt) vertelde erop los! Dat heeft ze altijd graag gedaan.

We kregen taart en koffie/thee aangeboden. Lekkere appeltaart volgens een recept van Sint-Truiden naar het schijnt (ietsje anders dan de Limburgse fruittaarten die ik ken, maar ook de moeite waard om even te “zondigen”). We spraken over een eventuele reis naar ons gezamenlijk verleden, maar kwamen tot de conclusie dat zoiets veel te duur zou zijn… En dat we waarschijnlijk ontgoocheld zouden worden.

Ik moest lachen toen Diane mij vertelde dat ze deze blog volgt en dat Lieven haar verweet dat “stiekem” te doen, dus zonder zich aan te melden! De meeste bezoekers van deze blog melden zich immers niet aan (en dat doe ik zelf ook niet op de meeste blogs die ik volg!). Natuurlijk: hoe meer aangemelde “leden”, hoe meer een nieuwe bezoeker de indruk krijgt dat de blog in kwestie druk bezocht wordt… Maar iedereen die er iets van afweet, weet ook dat zelfs een blog met geen enkel “lid” druk bezocht kan worden (en jawel hoor, er zijn veel meer dan 8 mensen die “mij volgen”! ) Dus, nee, Diane, je hoeft je echt niet aan te melden!

Eerst was het mijn bedoeling geweest na ons bezoek aan zuster Godwine een beetje beweging te nemen. We konden bijvoorbeeld gaan wandelen in Nieuwenhove, niet ver daarvandaan. Maar om te beginnen woei het vandaag heel fel (voor morgen wordt er storm aangekondigd) en dan is wandelen in een bosrijke omgeving niet aangeraden; en daarbij, Roger is sinds donderdag heel erg verkouden (ikzelf al een beetje). Met zijn griepachtige symptomen ging ik mijn ventje niet verplichten zich te vermoeien!

Heel veel heeft Roger thuis niet voortgewerkt aan het boeken schikken… maar ik heb wel nog de tijd gevonden om de foto’s, die Jan Gerits me had gemaild, toe te voegen aan de volgende Limburgse monografie (over Magda Buckinx, echt een boeiend nummer!).