Ik ben moe!

Elena en Matthias hebben nogal gespeeld vandaag. Elena wilde elk nieuw speeltje uitproberen, Matthias wilde alles in handen nemen en in zijn mond steken. Er werd gespeeld, gelachen, gekraaid, gezongen, gedanst, gekropen…

Matthias slaagde er van de eerste keer in de trappen tussen de keuken en de salon op te klauteren, wat hem een spontaan applaus opleverde. Alleen beseft hij nog niet dat hij zich moet omdraaien om de trappen af te “kruipen”: hij moet dus nog constant in het oog worden gehouden.

Elena heeft weer verschillende rollenspelletjes gespeeld. Achtereenvolgens was ze Sinterklaas, Zwarte Piet, onze mama, een juf en zelfs een papa spin (op dat moment was ik een mama spin, opa een kindje spin en Matthias een baby spin). Aan tafel aten wij dus “vliegjes” deze avond.

Een andere keer was zij de boze mama van Roger en mij, en vond ze dat we niet “braaf” genoeg waren… We werden naar het kasteel van Sinterklaas en Zwarte Piet  verbannen (dat was de keuken) waar we moesten blijven tot we heel “braaf” waren geworden. Ze bracht ons er wel zelf naartoe en benadrukte: ‘Wat een mooi kasteel hé? Jullie blijven hier tot jullie echt heel braaf zijn, en dan mogen jullie terug naar mama’. Het probleem was dat ze de deur tussen de keuken en de salon echt dichtdeed (Matthias was “gelukkig” samen met ons gestraft) en dat ik haar niet graag alleen in de salon weet. Dus waren Roger en ik nogal ongehoorzaam: we slopen telkens terug naar de salon. Dat zorgde dat Elena het spelletje des te “plezanter” vond!

Toen Elena na ons avondeten (we zegden dus dat de rode kool en de worst heel lekkere “vliegjes” waren, zo lekker dat Elena daarna nog een “familie-ijsje met chocolade” kreeg omdat ze haar “web” zo goed had leeggegeten – ze vroeg zich wel even af of spinnen wel houden van dat soort ijsjes en toen opa zei dat een ijsje misschien hetzelfde is als sneeuw, dacht ze even na, om daarna tegen mij te zeggen: ‘Nee, hé, oma, dat is geen sneeuw?’) naar een filmpje wilde kijken, heb ik dat meteen toegestaan: zo kreeg ik ook een beetje rust voor het bedritueel van de kleinkinderen en het opruimen daarna: ik was echt heel moe!

Maar wat een prachtige dag was het!

Het viel me op dat Elena heel weinig snoepte vandaag. Ze heeft amper een half chocolade figuurtje opgegeten. Matthias kreeg ook voor de eerste keer een chocoladefiguurtje te proeven, en hij leek het te lusten. Roger maakte toen een foto van zijn zwarte snoet, maar heeft die nog niet opgeladen.