Prachtig, zacht herfstweer vandaag, dus maakten we nog eens tijd voor een lange wandeling. Van Kuttekoven ging het, door het veld, naar het kasteel van Rullingen. Het hotel dat daar werd uitgebaat is al een poosje failliet, en het Jachthuiscafé bleek ook gesloten. Het geheel maakte een nogal verlaten indruk!
We geraakten aan de praat met een andere wandelaar, die ons wist te vertellen dat het café ook failliet was. ‘Het zijn zware tijden voor caféuitbaters’, redeneerde hij. ‘Dat rookverbod heeft ze geen deugd gedaan,’ antwoordde Roger, ‘veel rokers gaan niet meer op café’.
Dat verband wilde de wandelaar niet leggen, want rokers mogen nog steeds roken, maar buiten; en niet rokers worden nu niet meer verplicht passief mee te roken. Roger zei: ‘Laat de uitbater dan toch zelf kiezen of hij een café voor rokers of voor niet rokers wil!’.
Ha nee, dat vond onze man ook geen goed idee: stel dat het enige café in jouw dorp een rokerscafé is, dan moet je als niet roker kilometers verder op café gaan! Afijn, het was duidelijk dat onze opinies over dat onderwerp diametraal tegenover elkaar stonden! En toch heeft ons gesprek meer dan een kwartier geduurd!
Wij maakten een deugddoende lus terug naar Kuttekoven (onderweg hebben we nog ongewild een konijn doen opschrikken) en reden van daar naar huis. Waar vertaalwerk wachtte. Daar ga ik me nu nog een poosje mee bezig houden.
Het Jachthuis, een goedlopende zaak, werd de laatste tijd ook uitgebaat door de het kasteel. Het had zeker nu nog altijd potentieel. Ik denk eerder dat groortheidswaanzin en wanbeheer leidde tot het faillissement.
BeantwoordenVerwijderenev
Dat zou wel eens kunnen!
BeantwoordenVerwijderen