Na onze boodschappen had ik vandaag goed doorgewerkt zodat ik deze avond tijd zou hebben voor Liliane en Paul. Eindelijk hadden we immers nog eens afgesproken!
Vlak voor ik wilde zorgen voor ons avondeten komt er een mail binnen: of ik tegen morgen nog 4 bladzijden kan vertalen. Echt, ik was even in paniek.
Roger noemt me een slechte zelfstandige maar ik vind mensen belangrijker dan werk, dus wimpelde ik de opdracht af… Om bijna meteen antwoord te krijgen dat het ook oké was als die tekst overmorgen klaar is (waarom willen opdrachtgevers die vertalingen dan altijd liefst terugkrijgen de dag voor ik ze aankrijg? 
Opluchting!
Liliane en Paul kwamen iets over 19 uur aan (ik had ze niet te eten gevraagd: ik zou geen tijd hebben gehad om uitgebreid te koken: ons eigen avondmaal bestond vandaag dan ook “maar” uit zuurkool).
Bij een paar glaasjes Malagawijn of sherry, koffie en hapjes hebben we lang bijgepraat: het was immers al bijna een jaar geleden dat we nog eens samen waren (hoewel we in naburige dorpen wonen : we hebben het gewoon te druk als grootouders!
Het werd een heel gezellige avond, met interessante en vaak diepgaande gesprekken… maar ik heb wel weer te veel van de chips gesnoept!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten