Terwijl ik na onze brunch vertaalwerk verrichtte, heeft Roger nog bomen gesnoeid in de tuin. Amai, zeggen ze in Antwerpen: de tuin ligt nu weer zo goed als vol met snoeisel! Dat geraakt nooit opgeruimd tegen Pasen (dat was in mijn hoofd de streefdatum). Maar kom, het was nodig, dat snoeien.
Dan gingen we wandelen: het was weer prachtig, iets mistig weer. We reden naar Broekom waar we het veld inliepen en wat tante Laure zaliger de “Bollenberg” noemde opklommen (waar zich die vroeger verwilderde plantage bevindt waar we jaren geleden geregeld ons fruitproviand gingen plukken).
Het was serieus klimmen voor we bovenaan, tussen de bloesemde sleedoorns, iets nieuws ontdekten: een “Romeinse site” met de nodige uitleg over die periode. Daar moeten we eens naartoe wandelen met de “kindjes” en kleinkinderen!
We daalden terug naar de steenweg maar maakten enkele omwegen via kleine paadjes. Onderweg was ons immers een auto voorbijgereden die normaal gezien niet verder kon rijden op dat wandelpad. En toch zagen we hem bovenaan nergens staan. Dat intrigeerde ons en we wilden perse weten langs waar die auto dan wel had kunnen ontsnappen aan onze aandacht. We hebben de oplossing van het raadsel niet gevonden!
Wel wees Roger mij ineens, terwijl ik luisterde naar het getokkel van een specht, een koppel roofvogels aan die een sierlijke vlucht uitvoerden boven de bomen. Daar heeft hij jammer genoeg geen foto van kunnen maken.
En dan kwamen we weer een raadsel tegen. Wie weet waarvoor de “contraptie” hieronder dient?
Roger had vandaag voldoende beweging gekregen, dus besloot ik dat het vandaag voor hem zondedag zou zijn: we aten deze avond worst met gebakken appeltjes (van onze eigen ijzerappelen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten