Weer iets mis met Roger?

Maandag 23 juni 2014

Daarnet geraakte ik vlot online maar nu blijkt de verbinding weer verbroken: deze post kan ik vandaag dus niet opladen.

De regen die ik gisteren verwachtte, kregen we deze ochtend en tot 17 uur bleven er druppels uit de lucht vallen. Echt stortregenen deed het dus niet, maar je werd niettemin nat!

We liepen wat rond in Aubigny (en hadden medelijden met wat ik dacht een beginnende facteur te zijn die in de hoofdstraat hopeloos zocht naar huisnummers). Ik bekeek de huizen dus zelf en inderdaad, ofwel stond er geen nummer bij, ofwel moest je het op een ongebruikelijke hoge plaats zoeken.

Aubigny is een ontzettend mooi en gezellig stadje, maar omwille van de regen hebben we deze keer geen enkele foto gemaakt. Ikzelf heb er al voldoende keren over geschreven, ik ga deze keer niet in herhaling vallen, maar hier vinden jullie er meer over.

We reden ook wat rond in de buurt, wandelden kort in enkele niet veel zeggende dorpjes (en, hoewel zelfs in zulke dorpjes rondwandelen mij normaal gezien aanstaat, met de regen die we hadden, was het helemaal niet leuk). In een van die (vorige jaren al bezochte) dorpjes zagen we enkele straten afgesloten, zelfs voor voetgangers: gevaar van een huis dat op instorten stond. 

Daarna liepen we nog wat rond in Aubigny en we kwamen terecht bij de Aldi waar we even binnengingen. Het was niet echt onze bedoeling maar we kochten er het een en ander. En beseften bij het buitenkomen van de winkel dat we noch de auto noch een boodschappentas bijhadden. Roger ging dus de auto halen terwijl ik met onze spullen wachtte en eindelijk het einde van de regen meemaakte!

Het duurde niet lang voor ik onze auto zag komen aanrijden… Maar Roger vertelde me dat hij onderweg er naartoe zich ineens duizelig had gevoeld en heel kort van adem. Hij was zelfs even bang geweest dat hij er niet zou geraken en had zich ervan vergewist (en dat is niet typisch voor hem!) dat zijn mobieltje aanstond zodat hij mij desnoods kon waarschuwen!

Gezien al wat hij al heeft meegemaakt, voelde ik me meteen even fel in paniek als hij (hoewel hij het probeerde te verbergen). Terug op de camping en na een poosje rust en een korte wandeling op de camping zelf, mocht ik van hem toch op zoek naar een dokter. We kregen er een aangewezen door de uitbater van de camping die ons zelfs aanraadde er meteen naartoe te gaan (Roger wilde eerst tot morgen wachten: de malaise was volledig over).

Om 19 uur zaten we (ik met een hoorbaar rammelende maag) in de bijna overvolle wachtzaal van een gemeenschappelijke dokterspraktijk, waar we tot 20:30 uur op onze beurt moesten wachten.

Het werd een heel lang consult, bij, volgens mij, een heel bekwame dokter die niet alleen op zijn geheugen steunde maar ook spontaan online ging om bijvoorbeeld de samenstelling van een medicament dat Roger neemt  en dat in Frankrijk niet (onder die naam) bestaat, na te gaan. Hij dacht ook meteen aan ofwel een embolie (omwille van het lange rijden) ofwel een hartprobleem. Hij dacht ook aan onze lange rijritten, aan ons dieet, en zelfs aan het feit dat ik (misschien) rookte! ,-)

Uiteindelijk gaf hij Roger een sterke bloedverdunner, een recept dat we moesten halen bij de apotheek van wacht (want het was 21:30 uur toen we hem verlieten; en bij die apotheker mochten we binnen langs de zijdeur!) en een briefje (plus telefoonnummer) aan een verpleegster die morgen bloed komt prikken bij Roger voor verdere analyses. Naargelang de uitslag daarvan kunnen we ofwel verder reizen (naar huis) ofwel naar Bourges worden overgebracht (ik kan niet rijden) waar Roger dan even wordt opgenomen in een ziekenhuis. En ik in een hotel zou terechtkomen…

O ja, deze avond heeft Roger niets meer willen eten, en ik heb heel snel een yoghurt verorberd en wat droog brood en enkele abrikozen binnengespeeld.

Wordt vervolgd…