Naar Nany

Deze middag reden we eindelijk nog eens naar mijn moeder Nany bij wie we ook onze vrienden Roger en Lily Beeckman troffen. Uiteraard werd het een heel prettig weerzien ondanks de hitte die bij Nany even (en misschien meer, maar zij heeft wel, bij gebrek aan airco, een heel goede ventilator) voelbaar was als hier.

 De twee Rogers keuvelen(eigen foto)

We maakten een verfrissende wandeling in het mooie park Vordenstein, waar we de “bank van Magda Buckinx” bezochten.

 Met Nany en Lily (vrouwen van 83 en 82 jaar dus!)

 Foto’s Roger

 Eigen foto’s

Uiteraard dronken we ook een fris biertje in de Oranjerie: een “Strandgaper” dat ik tot nog toe niet kende!

 Nany

 

 Foto’s Roger

Terwijl we op dat terras nieuwtjes uitwisselden, kwam er een mail van Jan Gerits binnen mét als bijlage de tekst voor de volgende Limburgse monografie: nog meer werk op de plank voor mij!

Roger en Lily reden naar huis en Nany en wij gingen eten op haar flat: soep, brood, kaas, serranohesp en gerookte zalm.

 Foto Roger

Ondertussen betrok de lucht helemaal en kregen we regen en zelfs donderslagen. Nany begon te vertellen, over haar buren, over haar bezigheden, over haar flat, over films die ze had bekeken, over haar lectuur, over herinneringen, afijn, ze werd (nee, dat is ze altijd al geweest maar deze avond viel het fel op)  een echte spraakwaterval! Ik kon er niets tussen krijgen! En ineens begon ze me allerlei cadeautjes te presenteren: ‘Anders wordt dat toch maar weggesmeten als ik dood ben. Als jij het niet wilt hebben, smijt ik het zelf weg, want ik gebruik het toch niet meer!’ Nostalgisch als ik ben, heb ik alles aangenomen: heel oude kookboeken (eigenlijk heel interessant), oud keukengerief, een theepotje, een vestje – van mijn zus gekregen en dat was gekrompen in de was en mij nu precies paste - én een door haar bereide paprikasoep dat ze had ingevroren. Morgen zet ik die op het menu.

 Foto Roger

Ik kreeg dus weer geen kans om zelf veel te vertellen aan mijn moeder. Even wilde ik voorstellen haar mee naar hier te brengen, maar ik bedacht toen dat ik zoveel werk heb dat ze toch niet veel aan mij zou hebben, dat het hier amper 1 °C  frisser is dan bij haar (en dat zij veel beter tegen de hitte kan dan ik) én dat ze dan maandag de trein terug naar het Antwerpse zou moeten nemen. Er worden wel iets minder warme temperaturen voorspeld voor de volgende dagen maar zolang het wat heet blijft, is een treinreis niet aangewezen voor dames van haar leeftijd (nee, wij hebben de tijd en het geld niet om haar terug naar huis te brengen).

Roger en ik waren om 22:30 uur thuis waar ik nog een hoop vrij dringende mails heb beantwoord (en de andere nog niet, sorry, mensen!) en  daarna (nu dus) een koele  Westmalle ga drinken.