Na mijn huishoudtaken enzovoort wilde ik Roger weer wat beweging geven. We reden weer naar Kerniel waar we de auto parkeerden aan het klooster van Colen.
Van daar wandelden we door de vallei naar de kerk van Kerniel (en dat is eerst dalen en daarna heel fel klimmen) terwijl Roger weer vertelde over zijn kinderjaren (dat vind ik altijd zo leuk als we in “zijn” dorp rondlopen). We gingen kijken naar het “Leemzaalhuis” zoals ik het noem (vroeger werd dat huis “Leemzaal” genoemd, nu heet de hele straat zo, vertelde Roger mij) dat helemaal aan het instorten is.
Daarna zetten we onze wandeling voort tot aan de grens van Gors-Opleeuw waar we, als ik me goed herinner, via de Konijnenstraat de velden inliepen en zo terechtkwamen op de vroegere spoorweg die ons terug naar het klooster van Colen voerde.
Dan stelde Roger voor een wijntje te gaan drinken op een terras in Heks. Niet hetzelfde terras als vorige keer maar eentje dat Liliane en Paul ons gisteren hadden aangeraden. Het gaat om een banketbakker Stéphane die als hobby heeft wijn maken en die tussen zijn winkel en zijn wijngaard een cafeetje uitbaat. Het was inderdaad lekkere wijn, Stéphane bleek een heel vriendelijke man, ons drankje was opvallend goedkoop en de sfeer was huiselijk-gezellig.
Ik dacht meteen daar morgen of overmorgen een ijsje aan te bieden aan onze grote meid en haar broertje maar ijsjes zagen we niet op de kaart staan.
Toch informeerden we even en Stéphane vertelde ons dat hij wel vanille-ijs heeft. Elena en Matthias, als het niet regent, gaan we daar even samen snoepen (voor mij dan wel liever een wijntje) en jullie kunnen daar ook nog even ravotten in die tuin (in de onze is dat nu immers niet mogelijk).
Terwijl we genoten van onze drank sprak ik nog eens over die tuin van ons met Roger. Ik herinnerde hem eraan dat Liliane ons gisterenavond iemand had aanbevolen die zou kunnen helpen die in orde te brengen. Zoals zo vaak in zulke gevallen was het antwoord van Roger heel vaag.
Thuis belde ik nog een half uur met mijn moeder Nany (ze had weer veel te vertellen) en merkte ondertussen dat Roger buiten druk doende was. Toen ik ging kijken, zag ik dat hij al die houtblokken aan het verhuizen was naar onze aanhangwagen. Ik smeerde me van kop tot teen in met muggenmelk en ging hem een half uurtje helpen. Ik denk dat we ongeveer een vierde van de “rommel” hebben opgeladen. We moeten dat allemaal wel nog afladen, dus nog veel werk voor de boeg en de volgende dagen zal er weer niets van komen.
Voor ons avondmaal hoefde ik alleen de rest van de linzensoep van gisteren op te warmen. Roger had toen voorgesteld er deze keer geen aardappelen in te doen maar ikzelf vond ze zo veel minder lekker.
Ik lag pas te lezen in de relax of Roger stelde nog een avondwandeling voor. We klommen de “wijnberg” op en wandelden een dik uur rond het dorp. Volledige rust, behalve bij het Agrocenter: de graanoogst is immers volop aan de gang!
Na onze avondwandeling heb ik nog naar een heel interessante aflevering van Star Trek gekeken en de dringendste mails beantwoord.
Roger en ik hebben vandaag zeker voldoende beweging gekregen… Maar ik merk dat ik bijna niet meer aan lezen toekom de laatste weken! Ach, het is blijkbaar nooit goed voor mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten