Vandaag eindelijk nog eens geen verplichtingen en daar kan ik zo van genieten! Het werd dus een rustige dag, we ontmoetten niemand, kregen alleen een telefoontje van Nany (die weer veel te vertellen had: zij heeft het liefst elke dag sociaal contact, en dat kreeg ze de laatste dagen
Om 15:12 uur stonden we aan de bushalte, in de bijtende kou, te wachten op de bus van 15:19 uur; om 15:28 uur kwam die bus er nog niet aan (die halte is de tweede na de vertrekhalte, dus die vertraging was zeker niet normaal! Kon het al iets te maken hebben met de staking van morgen?). Toen gaven we het op en wandelden we richting Heers.
We liepen tegen de wind in: het was vreselijk koud! Maar ook heel rustgevend. We hoorden alleen ganzen en eenden in het kasteelpark en kwamen niemand tegen. Daarna ging het weer richting ons dorp via het kerkhof van Heers, waar Roger zocht naar de graftombe van zijn oom en tante (die ik vrij snel vond) en hun twee jong gestorven kindjes.
We liepen van daar terug naar de steenweg.
Aan de brievenbussen van het kasteel van Heers, waar we langs liepen, merkte Roger iets eigenaardigs op (klik op de foto’s hieronder om ze te vergroten):
En we vervolgden onze weg naar ons dorp. Het viel mij op dat het in die richting veel minder koud aanvoelde.
Thuis zorgde ik, na dat telefoontje van Nany, nog voor het avondeten en daarna… raad eens? Natuurlijk heb ik liggen lezen. Nu ben ik een boek begonnen dat ik van onze vrienden cadeau kreeg: “Pas pleurer” van Lydie Salvayre. Het leest heel vlot en aangenaam!
Wat een rustgevende zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten