We zullen maar zeggen dat Roger voldoende beweging kreeg vandaag. We deden onze boodschappen, moesten nog even in het centrum van Sint-Truiden zijn, waar we een klein half uur rondliepen in de regen (en waar Roger mij verplichtte een kledingwinkel binnen te gaan waar de eerste - zwarte, dat past bij alles - chemisier die ik vastgreep mij bleek te passen en te staan – eigenlijk jammer dat we vorige zaterdag niet naar Sint-Truiden konden gaan). Ik merk dat Roger in zulke winkel naar andere kledingstukken kijkt maar ikzelf kan er niet snel genoeg buiten zijn! 
De typische mannelijke uitspraak van hem toen we daar buitengingen, had ik wel verwacht: ‘Ik begrijp niet dat je bijna niets vond om aan te trekken gisteren: onze dressing hangt vol blouses van jou!’
Inderdaad, want ik smijt bijna niets weg. Alleen zijn de meeste, soms meer dan 30 jaar oude spullen (wat zeg ik? Soms meer dan 40 jaar oud!) zo versleten of zo ouderwets!
Thuis wachtte de tekst voor de nieuwe Limburgse monografie van de KVLS. Auteur had al gezorgd voor de lay-out. Op zich een goed idee natuurlijk, ware het niet dat ik nog bladzijden moest toevoegen voor de eigenlijke tekst en dat de paginanummers pas vanaf die eigenlijke tekst (bladzijde 5) mogen zichtbaar zijn.
Onze dochter heeft me ooit geleerd te werken met sectie-einden, ik heb haar lessen toegepast aan het einde van bladzijde 4, en toch lukte het me niet de nummers van de bladzijden op de 4 eerste pagina’s te verbergen. Ofwel plaatste Word overal paginanummers, ofwel nergens. Na enkele uren zoeken naar een oplossing via Google (en telkens weer te moeten lezen over die sectie-einden) gaf ik het op en stuurde ik de tekst naar onze dochter. Het is duidelijk dat ik iets verkeerd doe, maar wat? Ik heb haar gevraagd het mij nog eens uit te leggen.
Afijn, ik las na ons avondmaal de tekst zelf toch nog na (bijna geen fouten gevonden… maar ik weet van mezelf dat ik soms over fouten heen lees), zorgde voor de kaft en dat bracht me tot na 22:30 uur.
Daarna nog een beetje gelezen (onder andere in de Koran, maar ik vrees dat ik het weer niet zal volhouden).
Dat herinnerde mij eraan dat we het gisteren even over de Islam hadden. Nadat ik zei dat, na het beetje dat ik had gelezen in de Koran, ik absoluut niet zeker ben van de fundamentele vreedzaamheid van die religie, volgde er een verwijtende, afkeurende, “politiek correcte” stilte. Alleen kon niemand mijn woorden echt weerleggen: niemand van onze vrienden had de Koran gelezen (ik dus natuurlijk ook niet).
Wat begon als een rustige dag (tijdens de brunch de eerste roodborstjes gezien in de tuin) werd dus een vrij vermoeiende dag en rond 23 uur vond ik dat ik een aflevering van Star Trek had verdiend. Eigenaardig verhaal dat ik even onderbrak om dit te schrijven. Maar nu kijk ik wel voort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten