Matthias wilde ons weer alle speelgoed tonen toen we bij onthaalmoeder Lutti aankwamen. En voor de zoveelste keer viel me op hoe lief hij wel is. Hij wilde alle andere kindjes (zeker de baby’s die er zelf niet aan konden) voorzien van een speeltje… En omhelsde iedereen voor we vertrokken.
Thuis troonde hij ons meteen mee naar zijn kamer, zo fier als een gieter! En met reden: daar was men zijn grote bed aan het installeren. Waarop hij heel graag een dutje ging doen na ons middagmaal.
Nog voor ze haar lessen begon voor te bereiden, leerde onze dochter mij hoe ik dat probleem met die paginanummers moest oplossen. Het enige verschil met wat ik deed, was dat zij dat instelde terwijl ze nog “in de voettekst” zat en ik dat deed nadat ik de voettekst had verlaten. Onthouden dus!
Om 15:30 uur haalden Roger en ik Elena van school. Nu was ze weer prinses Sara en ik… prinses Katrien. Roger was een ridder, evenals Matthias die kort na onze thuiskomst wakker werd.
We speelden, onder andere verstoppertje. Maar Elena wil dat op een heel eigenaardige manier spelen: ‘Oma, ik verstop me achter het gordijn maar je moet niet meteen daar beginnen zoeken hé!’
Als ik dan antwoord dat het eigenlijk geen zin heeft om te zoeken als ik weet waar iemand zich bevindt, antwoordt ze: ‘ja, maar we zeggen dat je dat niet weet!’.
Oké, ze verstopte zich en wij “zochten”. Matthias had echter ook geluisterd naar de uitleg van zijn zus. Hij begint een paar woordjes meer te zeggen (hij herhaalde vandaag bijvoorbeeld geregeld de namen van enkele insecten bij een van de verhaaltjes die ik vertelde, maar enkel als hij er zeker van was dat niemand anders het hoorde) maar hij begrijpt praktisch alles. De ingewikkelde spelregels van Elena had hij wel niet begrepen!
Terwijl ik dus ostentatief niet eerst achter het gordijn keek, liep hij daar wel meteen naartoe, trof er Elena en uitte een triomfantelijk kreetje. Helaas voor hem werd Elena toen heel boos: dat was niet volgens “haar” spelregels!
We speelden nog een poosje prinsessen en ridder op het terras (terwijl ik genoot van een sigaret), ik las nog even voor uit sprookjesboeken (ruzie tussen de kindjes omdat ze elk een ander verhaaltje wilden horen, maar kom, dat werd snel bijgelegd), en ondertussen had onze dochter voor het avondeten gezorgd.
Vlak na het avondmaal bracht Roger haar naar school terwijl de kindjes rustig filmpjes bekeken.
Zodra Roger terug thuis was, gaven we de kindjes een bad (ik durf ze niet meer zelf op te tillen), vertelde ik nog een verhaaltje en vertrokken ze daarna allebei doodmoe naar dromenland. Matthias duidelijk heel fier in zijn eenpersoonsbed!
Ondertussen had ik op mijn smartphone (onder andere) een mailtje aangekregen van de campinguitbater uit Aubigny. Met de te vertalen website. Daar begin ik morgen met veel plezier aan!
Iets voor 22 uur ging Roger onze dochter afhalen, vlak daarna kwam onze schoonzoon terug van zijn Spaanse les, een kwartier later kwamen Roger en dochter eraan en vijf minuten later vertrokken wij terug naar Limburg. Onderweg kregen we de beloofde smeltende sneeuw en dat vond ik niet leuk (zoals Elena zou zeggen).
Thuis heb ik meteen de mail van de camping in Aubigny enthousiast beantwoord.
O ja: vandaag waren we weer uitgenodigd op de gedichtenavond in Groot Heers, maar helaas, we konden ons echt niet vrijmaken (ik heb het wel geprobeerd – sorry daarvoor, Elena en Matthias)! Maar Moeke en Vake (jullie andere grootouders) konden ons vandaag echt niet aflossen en uiteindelijk heb ik – zoals telkens – enorm genoten van jullie gezelschap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten