Praktisch elke zaterdag gaat Elena turnen in Wijgmaal. Vandaag organiseerde de turnkring een “show” zoals Elena het noemt. En uiteraard waren wij én moeke en vake (haar andere grootouders) uitgenodigd.
Roger kreeg een uitstekend idee: ‘Waarom zouden we niet al veel vroeger naar Wijgmaal rijden en daar een poosje wandelen?’
Hoewel ik lang in Leuven heb gewoond ken ik Wijgmaal niet, dus vond ik het heel prettig daar eindelijk eens rond te lopen (ondanks de felle kou). Niet echt een mooi dorp maar wel intrigerend. Om te beginnen ligt daar het Remy-complex waar we uiteraard eerst naartoe liepen. Ontzettend groot en imposant!
Vandaaruit liepen we via het verlaten maar nog bediende station naar de kerk langs een onverharde weg, waar we ook nog een enorm “Remy”-gebouw tegenkwamen.
Naast de kerk staat een kasteelachtig herenhuis (dat kan toch niet de vroegere pastorij zijn?)
Onderweg naar “Remy” hadden we ook al een paar kasteelachtige woningen gezien.
Maar ik zou het hier eigenlijk hebben over Elena’s optreden. We zaten al een poosje in het drukke sportcentrum te wachten toen eindelijk haar ouders en andere grootouders aankwamen samen met Matthias. Elena was al in de “coulissen”.
Wat was het een drukte in de gymzaal! Spelende kinderen en veel vaders, moeders en grootouders.
Eindelijk begon de show, met als eerste optreden de groep waarin Elena (verkleed als bijtje) zit. Matthias leek heel fier op zijn zus (hij zegt het dan nog wel niet met woorden, maar moest die jongen nooit kunnen praten, hij zou toch alles duidelijk kunnen maken
Na afloop gingen we nog samen iets drinken in de cafetaria en daarna ging het naar het huis van Elena en Matthias (zo noemen de kleinkinderen dat immers: “mijn huis”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten