Villar de PLasencia en Cabezabelloza

Ik vergat gisteren te vertellen dat we hier na de zonsondergang een van de mooiste sterrenhemels hebben die ik ooit heb gezien. Gisteren wilde ik, met Sky Map, Venus en Jupiter  vinden en meteen kwam de slanke ober me ze aanwijzen.

Eigenlijk wilden we vandaag naar Cordoba rijden (met een halte in Caceres) maar ik had gelezen dat daar dit weekend temperaturen rond de 40°C werden verwacht. Veel te warm voor ons! We bleven dus hier.

Na het ontbijt reden we richting Bejar, na een praatje met de Limburgse receptioniste. Ze vertelde ons dat die blauwe eksters inderdaad geen eksters zijn, dat ze er de echte naam niet van kent, dat ze uit China geïmporteerd zijn en dat je ze vrijwel enkel op deze camping ziet. 

Eerst namen we de afrit naar Oliva de Plasencia. Een doodgewoon, wit bergdorp. Verder ging het langs Villar de Plasencia waar we even rondwandelden. Bochtige, smalle straten, een kerk met een ooievaarsnest, witte huizen, enkele heel oude huizen, alle luiken dicht, een pleintje waar een viertal mensen stonden te keuvelen en sinaasappelbomen.

Foto’s Roger

Dan klommen we de bergen in naar Cabezabelloza. We reden een wegje in naar het kerkhof, het wegje versmalde constant om uiteindelijk, na die begraafplaats, uit te komen aan de rand van het stadje. Heel smalle straatjes, een pleintje met opvallend veel geparkeerde auto’s en alle moeite om weer op de grote weg te geraken, door de smalle straatjes waar een tegenligger telkens betekende rechtsomkeer moeten maken. Overal cirkelen roofvogels rond.

We reden terug naar Plasencia waar we onze boodschappen deden en kwamen picknicken bij de tent. Die blauwe eksters zijn echt niet schuchter: ze komen tot op onze tafel zitten.

Foto Roger

Het is nu 15 uur en tijd voor de siësta: veel te warm om wat dan ook te doen!

18 uur, na de siësta

We zijn zopas een biertje gaan drinken op de barza van het restaurant en Roger ging even online. Het zou hier weer rond de 32°C zijn, en blijkt dat het de hele volgende week rond de 40°C zal blijven in Cordoba. Die stad mogen we dus weer eens vergeten, en dat geldt dan ook voor Caceres!:-(

Onze Nederlandse buren zijn deze ochtend vertrokken, zonder zelfs afscheid te nemen. Het viel ons de hele tijd al op dat ze elk oogcontact vermeden. Gisteren, in Estacion de Monfragüe, konden ze niet anders dan even met ons te praten, maar lang duurde dat niet! Ondertussen hebben we Engelse buren, die wel meteen goedendag hebben gezegd en met wie we zopas een lange babbel hebben gehad, over talen, reizen, mooie bestemmingen in Spanje enzovoort.