Deze avond had Ivo Hermans enkelen van de beste vrienden van Dirk Lambrechts zaliger (die meegewerkt hebben aan het Liber Amicorum over hem) én zijn broer Karel uitgenodigd op een etentje in de Koerier.
Iedereen vroeg Ivo of hij geen bijdrage moest leveren (onze gastheer wilde geen geschenken) en hij antwoordde dat we hem het meeste plezier deden met niet te vergeten wat we nu weten.
Omdat we – zoals Ivo benadrukte – allemaal al oude mensen zijn, herhaal ik hier meteen al even wie er allemaal aanwezig was: Marieke, Bert en Liliane, Paul S. zonder zijn Lut die niet houdt van bijeenkomsten met veel volk, Paul VDB en Mieke, Jan de fotograaf, Seany, Koen, Juan (met zijn vrouw die ik nog niet kende) en Jopie die met een streepje muziek en zang geregeld voor een noot nostalgie zorgden, Karel, Herman en Caroline en uiteraard Roger en ik.
Als aperitief kregen we uitmuntende cider uit Asturias met onder andere overheerlijke olijven en maatjes in witloofbladeren. Daarna, terwijl we al volop herinneringen aan het ophalen waren, bereidde Ivo ons een carne à alentejana. Een heerlijk gerecht dat onze uit het oog verloren Portugese vriend Ruy mij destijds leerde kennen. Ik zou het zelf wel graag klaarmaken, maar hier vinden we geen venusschelpen.
Ivo vertelde ons dat een groot deel van zijn wijnkelder zo snel mogelijk moet opgedronken worden (omdat de flessen bijna overtijd zijn én omdat de Koerier binnen enkele jaren de deuren zal sluiten: ‘Daarna gaan onze wegen uit elkaar en ontmoeten we elkaar nog slechts sporadisch’) en we kregen na elkaar de meest prestigieuze wijnen te “degusteren”. Vraag me de namen niet: ik ben geen wijnkenner en heb een geheugen als een zeef. Ik weet alleen dat ik zelden zulke lekkere wijnen heb gedronken.
Uiteraard gingen de conversaties niet alleen over vroeger: we waren allemaal duidelijk heel blij elkaar weer te zien en hadden elkaar veel te vertellen over ons te drukke gepensioneerdenleven.
Vlak voor Roger en ik vertrokken, werd een muziekopname afgespeeld: Dirk die flamenco speelt op een feest bij zijn zus eind jaren 60 van vorige eeuw. Destijds opgenomen op een onnozel klein cassetterecorder maar enkele jaren geleden gedigitaliseerd door Roger. Toen was het even muisstil in de Koerier!
Het was een prachtige avond, vol vriendschap en nostalgie (een klein detail: Koen herinnerde zich heel goed de eerste keer dat ik naar het toenmalige restaurant van zijn ouders kwam, in het Gentse).
Dirk toch, zelfs vanuit die andere dimensie lukt het je al jouw vrienden bij elkaar te krijgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten