Lectuur

Roger verwachtte weer een bestelling vandaag: we durfden in afwachting daarvan het huis niet te verlaten. Terwijl ik de badkamer, wat ik nu de “kinderkamer” noem (omdat onze dochter en haar man er zelden nog slapen, maar Elena en Matthias des te vaker) enzovoort op de verdieping onder handen nam, bleef hij in onze werkkamer zodat hij de deurbel zeker zou horen. Terwijl ik daarna de keuken een oppervlakkige beurt gaf, begon hij appelen en kweeperen te plukken, en noten te rapen.

Na de keuken vond mijn rug dat ik voldoende had gewerkt. Er wachtte geen vertaling, mijn facturen voor september lagen klaar om tijdens onze wandeling op de post gedaan te worden maar het onlangs bestelde boek van Henri Troyat was nog niet uitgelezen. Ik besloot dus de vrijgekomen tijd daaraan te besteden.

Maar eerst vroeg ik me af hoe het nu met Edith Oeyen (voorzitter van de KVLS) gesteld is: ze moest gisteren immers onder het mes. Facebook gaf uitsluitsel: operatie gelukt maar de patiënt heeft nog veel pijn.

‘Blijf jij binnen zodat je de bel hoort?’ vroeg Roger mij toen hij een tweede kist kweeperen aanvoerde. Dat zou ik inderdaad doen terwijl hij nog enkele details zou afwerken aan het garagedak dat de dakenmaker niet wilde herstellen. Roger heeft dus voldoende beweging gekregen maar een wandeling was er niet bij vandaag: de verwachte bestelling kwam aan vlak voor ik voor het avondeten zou zorgen.

Hoewel ik het eerst jammer vond dat we niet konden genieten van het prachtige herfstweer heb ik zozeer genoten van mijn lectuur dat ik al de rest vergat. “Tendre et violente Elisabeth’' heb ik nu uit, en ik heb al zin om aan het volgende boek te beginnen. Wat een stijl!

Heu… Ja, sorry, vrienden, ik vergat ook jullie mails te beantwoorden!