Het licht ging even uit

Ze kwamen aan om iets voor 17 uur, Elena, Matthias, Eva en hun ouders. Elena en Matthias begonnen meteen al hun speelgoed uit te halen (het meegebrachte en het speelgoed van hier), Eva keek rond (ongelooflijk wat een verschil in een babyblik op een kleine drie weken) en we dronken iets. Ineens viel de elektriciteit uit. Nergens licht meer in het dorp. We hebben petroleumlampen maar die bleken niet gevuld. Zoeken naar kaarsen was geen sinecure met de zaklamp van onze mobieltjes. Met een gewone zaklamp liep Roger uiteindelijk naar zijn atelier, ik vond kaarsen, zette ze in een kandelaar die we al jaren niet meer gebruikt hebben. Elena vond het een beetje akelig, Matthias een beetje vreemd, Eva dronk rustig voort en hun mama en papa vonden het gezellig. Net toen Roger de petroleumlampen had gevuld, ging het licht weer aan. Precies een uur was er verstreken.

Het was toen tijd om te eten. We verhuisden dus naar de keuken waar ik de vooraf gemaakte soep en saus voor de spaghetti bolognaise opwarmde. De kindjes aten heel goed en kregen een ijsje op een stokje als dessert.

Nadat we hun ouders en Eva - die alweer sliep - hadden uitgewuifd, mochten Elena en Matthias nog naar een tekenfilm kijken. Daarna volgden hun toilet, wat over en weer geplaag, een verhaaltje, plannen voor morgen en een nachtkusje. De kindjes sliepen meteen in.

Nadat we wat hadden opgeruimd (en Roger de vaatwasser gevuld) wilde ik mijn mails checken... en vernam ik dat de vader van Micheline Cuypers is overleden.