Ik heb dat boek van Sylvie Germain eindelijk uit (ik zou eigenlijk willen zeggen: jammer genoeg dat ik het uit heb). Wat een prachtige stijl, wat een woordenrijkdom en wat een inlevingsvermogen!
Ikzelf heb verscheidene keren mijn lectuur even moeten stopzetten omdat ik zoveel herkende en daar heel nerveus van werd (ik wil hier een smiley plaatsen maar weet nog steeds niet hoe ik dat moet doen) en omdat ik mezelf soms herken in het hoofdpersonage dat, na een tijdje hunkeren naar beroemdheid, inziet dat beroemdheid futiel is.
Het is een prachtig boek dat mijn slechts een keer ontmoete "vriend" mij heeft geoffreerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten