Drie dagen met Elena en Matthias

27 juni (ik weet weer niet wanneer ik dit zal kunnen posten)

Ze werden vrijdag rond 16 uur gebracht door hun ouders. Eva leek me fel veranderd op die maand dat we haar niet gezien hadden! We gaven haar het geschenk van mijn vriendin Marie-Louise: een mooie pop die ze meteen in haar armen sloot.

Na het vertrek van hun ouders wilden Elena en Matthias eerst de camping verkennen en we besloten tijdens hun verblijf onder andere het aantal ooievaars te tellen. Uiteraard moesten ze ook de glijbaan en de touwladders uitproberen, en de tent inspecteren. Al gauw lag het voorste gedeelte van de tent vol met hun speelgoed.

Eigen foto

Foto Roger

Tegen de avond liepen we naar de stad langs het riviertje Fecht, en aten er een pizza (dat wil zeggen: twee pizza's voor hen en Roger en voor mij een "tarte flambée"). We waren net klaar met eten toen het begon te stortregenen. Roger besloot de auto te gaan halen terwijl ik met de kinderen onder een overkraging schuilde. Elena en Matthias vonden dat heel leuk en begonnen te zingen en te dansen in de regen!

Rond 21 uur waren we terug op de camping en hield de regen op. De kindjes mochten nog op blijven: Roger had de vorige avond vleermuizen zien rondvliegen en dat wilden de kindjes ook wel eens zien. Ondertussen keken ze naar een filmpje over Heidi (ik geraakte toen gemakkelijk online).

Foto Roger

Geen vleermuizen gezien en om 22:30 uur brachten we de kindjes naar bed (snel toilet, verhaaltje, kusje) met de belofte ze wakker te maken als de beestjes zich toch nog zouden manifesteren. Elena viel prompt in slaap, Matthias wilde nog drinken. Toen ik hen een fles water bracht, klaagde Elena: 'Zeg, oma, je maakt me wakker!' 'Zeg, Elena, oma brengt ons een flesje water hé!', wees Matthias haar terecht.

Het begon weer te regenen en Roger en ik gingen schuilen onder de luifel van de tent (met al dat speelgoed in het voorste gedeelte was er nog weinig plaats voor ons in de tent zelf).
's Nachts een hevig onweer... Waarvan de kindjes zich de volgende dag niets herinnerden, hoewel ze er wakker van werden.

Zaterdag stonden we op om 8 uur nadat de kinderen zeker een uur hadden liggen rollebollen op hun matras. Na ons ontbijt deden we boodschappen en mochten Elena en Matthias toespijs en fruit kiezen.
Op de camping bracht Elena haar poppen naar school en naar de crèche voor zij en Matthias naar hun werk zouden vertrekken. Lees: rondwandelen op de camping, ooievaars tellen, en spelen op de kleine speeltuin.
Na het middagmaal (brood, toespijs, aardbeien en abrikozen) reden we naar een grote speeltuin in de buurt van de camping. Groot inderdaad maar met niet veel meer speeltuigen dan hier. Toch hebben de kindjes zich daar een dik uur goed geamuseerd. Er was ook een kooi vol ooievaars: ze worden blijkbaar tot hun drie jaar in kooien opgesloten zodat ze hun migratie-instinct zouden verliezen en in de Elzas zouden blijven. We wandelden ook een soort bosje in en kwamen terecht tussen volkstuintjes met groenten, fruit en bloemen.

Foto's Roger behalve de laatste

Toen we terug op de camping waren, wilden de kindjes een dutje doen. Ondertussen begon het heel hevig te waaien en heel even te regenen. Dat dutten werd uiteraard eerder spelen in de tent: last van de regen hebben Elena en Matthias zeker niet gehad.

Rond 16:30 uur wandelden we terug naar de stad waar de kinderen als vieruurtje (na een perzik bij de tent) een ijsje zouden krijgen. Ze hebben gesmuld van hun citroensorbet (dat inderdaad heel lekker was: ik had er voor een keer ook een genomen).

Na nog wat rondwandelen en daarna spelen, ooievaars tellen en de visjes in het soort kanaaltje, dat de camping in twee verdeelt, voeden, zorgde ik voor het avondeten: een hamburger met tomatensaus en brood.
Matthias at heel veel, Elena zoals altijd vrij weinig. Daarna mochten ze nog naar een filmpje kijken (gelukkig geraakte ik weer vrij gemakkelijk online) terwijl ze van ontzettend lekkere aardbeien smulden. Volgde nog het badritueel met veel gelach en gespetter, een verhaaltje, een kusje en veel gelach en rollebol voor het in slaap vallen.

Gisteren, zondag, stonden we iets voor 8 uur op. Weer gingen we na ons ontbijt de visjes eten geven en ooievaars tellen (we kwamen deze ochtend aan 48 stuks, al sluit ik niet uit dat we sommige exemplaren dubbel hebben geteld, maar dat kon de pret niet drukken).  Rond 10:30 uur trokken we weer naar de stad waar we de kindjes een taartje offreerden. Elena koos iets met een bloemetje erop, Matthias ging voor een éclair.

Foto's Roger

Daar werden ze dorstig van, dus gingen we nog iets drinken op het terras van datzelfde café/restaurant waar Roger en ik hadden gegeten: limonade en bier.

Eigen foto

De kindjes moesten er naar toilet, en terwijl we door dat restaurant liepen, riep Elena uit: 'Dat is hier een koninklijk restaurant, oma!'. Het gebouw ligt op de plaats van de vroegere stadsmuren en sluit aan bij een stadspoort: het geeft inderdaad een kasteelachtige indruk, en het interieur was ook indrukwekkend: harnassen, zwaarden, en vooral een geheimzinnige "piratenkist". Ik denk dat de kindjes niet voor niets drie keer na elkaar pipi moesten doen! :-)

Foto's Roger

Na het middageten, nog veel spelen, ooievaars tellen en een echt bezoek van twee ooievaars aan onze tent (en we merkten dat ze alleen onze kaas lekker vonden), de visjes eten geven en verhaaltjes vertellen, reden we naar een dorp in de buurt waar een zeepkistenrace zou plaatsvinden. Helaas, daar aangekomen was daar niets van te merken, dus lieten we de kindjes, die onderweg in slaap waren gevallen, maar verder slapen en reden terug naar de camping. Waar Roger en ik hoopten ook even onze ogen te kunnen sluiten maar helaas werden de kleintjes wakker zodra de auto stilstond. Ontgoocheld dat ze waren!

Foto Roger

Eigen foto's

We besloten voor het avondmaal terug naar dat "koninklijke restaurant" te lopen. De kindjes kregen er een kindermenu. Matthias had zo'n honger dat hij de helft van Elena's hamburger opat (zij at die helft toch niet op) en al zijn frieten (met ketchup) terwijl Elena dus maar een halve hamburger op kreeg en bijna de helft van haar  frieten (met mayonaise). Het ijsje dat ze daarna kregen ging wel vlot naar binnen. Als verrassing hadden ze van de ober ook nog een lolly gekregen die ze vandaag na het ontbijt mochten aanspreken. En, uiteraard hoorde bij dat alles weer een glas limonade... En "moesten" de kindjes weer enkele keren naar toilet!

Op de camping, na een snel toilet en een verhaaltje, brachten we de kindjes naar bed waar ze ineens niet meer moe bleken. Ze wilden nog een filmpje maar dat hebben Roger en ik geweigerd: dat zou voor deze ochtend zijn. We hebben ze zeker drie keer opnieuw in hun slaapzak moeten helpen (vooral Matthias heeft nog niet echt door dat een slaapzak niet een deken is: de eerste nacht wilde hij er niet in kruipen: 'Thuis is dat niet zo!').

Deze ochtend waren ze wakker om 5:30 uur en dat zinde me helemaal niet: ik had zelf amper geslapen! Ik heb ze in bed kunnen houden tot 7:30 uur (maar zelf ook niet meer geslapen). Na het ontbijt wilde ik ze laten kijken naar het beloofde filmpje terwijl wij hun spullen opruimden maar de netbook weigerde online te gaan. Dus heb ik nog een verhaaltje verteld en besloot Elena daarna een soort dagboek te maken over alles wat ze heeft gegeten deze dagen terwijl Matthias nog even speelde met het nog niet opgeruimde speelgoed. En toen kwamen hun ouders eraan, met kleine Eva die weer zo lief lachte.
Elena was in eerste instantie niet echt blij: ze dacht dat ze vier dagen hier zou verblijven, en, zo rekende ze uit: nog geen halve dag vrijdag en nog geen halve dag vandaag, dat maakte amper drie dagen.
Toch moesten ze mee, met onder andere als nieuwe aanwinst de ooievaarsveren die we gisteren hadden gevonden en bijgehouden als een soort souvenir.

Na hun vertrek... zijn Roger en ik even opnieuw de tent ingetrokken voor een dutje van een uurtje!