Het regende weer en het was koud toen we wakker
werden. Ik was al bang dat we de dag zouden moeten doorbrengen met rondrijden
in de weliswaar mooie streek en af en toe, tussen twee regenbuien, even
rondwandelen in een gezellig dorpje. Want wat doe je anders met rotweer?
En inderdaad, daar begonnen we de dag mee. Hier en daar zagen we sporen van recente overstromingen.
En inderdaad, daar begonnen we de dag mee. Hier en daar zagen we sporen van recente overstromingen.
Rond de middag werd het echter droog (ik ging
eerst schrijven klaarde het op maar het bleef de hele dag grijs). We reden naar
Würzburg en liepen er enkele uren rond, herinneringen ophalend, genietend van
de vele prachtige gebouwen en van de net zoals vroeger gezellige drukte, vooral
op het Marktplein. Waar we uiteraard ook braadworst met zuurkool en Frankenwijn
bestelden op een van de talrijke terrassen. De heerlijke Frankenwijn krijg je
nog steeds in glazen van 25 cl, maar nu zijn het geen roemers meer, wel pinten.
Net zoals lang geleden viel het mij op dat zo één glas voor de autochtonen
meestal niet volstaat, terwijl dat door
ons wordt aangevoeld als het equivalent van een derde van een fles wijn. De zuurkool
smaakte veel minder zuur dan vroeger en zelfs wat zoet: een toegeving aan de
smaak van toeristen?
Toen we terug op de camping waren, gingen we
even in de buurt van de receptie zitten, waar ik meteen enkele mails ontving
(onder andere van mijn zus Bie die had gelezen over overstromingen in deze
contreien), snel mijn verslag van gisteren postte, en waar we daarna even online
de weersvoorspellingen voor Europa bekeken. Overal regen, en zelfs onweer.
'Ik
denk dat we beter terug naar huis rijden,' zei Roger, 'in de regen reizen is
niet fijn'. Ik moet hem gelijk geven maar... als het deze nacht weer regent
(het is nu, om 22:30 uur, nog steeds droog) dan zijn we wel verplicht nog even
hier te blijven: een natte niet Quechua-tent opplooien is geen sinecure!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten