Ik val in herhaling... maar een zondag mag toch lui zijn?
Eerst, na de brunch, een cafeetje, eigenlijk de cafetaria van een sportclub. Waar ik, vanachter mijn boek (L'enfant Méduse), mijn hobby uitoefende.
Ik zag "brave" families met nog bravere kinderen die werden koest gehouden met één speeltje, één cola en een zakje chips, ik zag veel mensen water en limonade drinken alsof het een godendrank was, ik hoorde fluisteren over ongelukken met vuurwapens, klagen over het feit dat zelfstandigen (ook Sikhs, stel je voor!) zo vaak dure auto's hebben: "zo'n BMW kan ik met mijn wedde niet kopen, hoor". Ik zag en hoorde plannen maken voor een barbecue. Ik zag en hoorde zoveel dat ik echt zin had om alles op te schrijven maar dat zou al te opvallend zijn geweest.
Aan de toog enkele mannen en één vrouw die bier dronken (gelijk hebben ze, vind ik: waarom buitenhuis een cola, een watertje of een limonade bestellen?). Een van die mannen liep met krukken, maar toen er druk werd gedaan over een hondje horende bij een van die families, vergat hij zijn krukken te gebruiken.
Thuis dronken Roger en ik als aperitief een paar glazen Oloroso (sherry) en aten er inktvisjes (eigenlijk octopus) bij. Lieve Nononc en Françoise, ze zijn op, dus niets meer voor jullie volgende keer dat jullie hier zijn!:-)
Na het avondeten (broccolisoep en daarna wat ik noem "quiche zonder deeg", zijnde een in de oven gebakken omelet met heel veel groenten), eindelijk echt gelezen in L'enfant Méduse, met chocolade smeltend op mijn tong. En zeg, we hebben bij de laatste boodschappen wel chocolade met 81% cacao gevonden in de Lidl! :-)
Terwijl ik later even gezellig chatte met Hendrik, wees Roger me op dit. Gaat de overheid dus veel van het nodige geld plukken bij gelegenheidssporters? :-(
O ja, tussendoor een telefoontje gekregen van vriend Karel: binnenkort spreken we nog eens af. En toch nog enkele mails beantwoord (eigenlijk was de dag dus toch niet zo lui).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten