Naar de Watersnip in Koersel

Na onze brunch stelde Roger voor naar Koersel te rijden. Hij had immers gelezen over het bezoekerscentrum de "Watersnip" waar we van alles zouden lezen, zien en horen over roofdieren.
Het was nogal ver, en wat ik zag van Koersel zelf stond me niet echt aan (lintbebouwing) maar dat bezoekerscentrum in de vallei van de Zwarte Beek, de tentoonstelling, het wandelgebied en de nabij gelegen kapel van Onze Lieve Vrouw aan de staak vond ik zeker de reis waard.

We parkeerden de auto aan de kapel. Op zich niet echt een mooi gebouw, maar wel intrigerend.

Van daaruit wandelden we naar het bezoekerscentrum waar we (ik veronderstel dus Roger ook, want voor mij gold dat zeker) veel leerden over die roofdieren.

En toen begon het te regenen. We wachtten even met een Gageleer op mooier weer, terwijl we vlakbij een open deur die uitgaf op het wandelgebied genoten van het uitzicht en de geuren.

Nadat de zon was teruggekeerd, maakten we een korte wandeling in het domein en kwamen we in een immense speeltuin terecht.

Foto's Roger behalve die waar hij zelf op voorkomt.

Daar moeten we echt eens naartoe met Elena en Matthias (Eva is er uiteraard nog veel te klein voor). Maar we zullen ze goed in het oog moeten houden: zulke grote speeltuin heb ik nog nooit gezien!

Thuis, voor het avondeten, een telefoontje met Nany. Over onze nakende ontmoeting met Matadi-vrienden Sabine, haar moeder en onze vrienden Lily en Roger: alles komt in orde!
En daarna (na het eten) een oproep van onze dochter, die enthousiast vertelde over haar voorbije vakantie met echtgenoot en kindjes.