Vandaag kreeg ik een mail van vriendin Tine: of ik zo vriendelijk wilde zijn om de teksten voor haar nieuwsbrieven in verband met haar website over Congo na te lezen en te verbeteren indien nodig. En wat denken jullie dat ik heb geantwoord, wetende dat ik meestal vriendelijk ben?:-)
Deze avond heb ik echter ook Roger aan het werk gezet (nadat we onze dagelijkse wandeling maakten in Sint-Truiden omdat Roger graag naar winkeletalages kijkt).
Hij is nu teksten aan het schrijven voor het boek van de werkgroep WOI. Ik had hem immers aangeraden een deel van het werk zelf te doen, omdat ik (terecht, zo blijkt) vermoedde dat het hem zou boeien, die opzoekingen in allerlei bronnen en het verwerken van die gegevens in een eenvoudig verhaal over een soldaat.
Het voordeel voor mij is natuurlijk dat deze schrijver tegenover mij zit, mij vragen kan stellen, en dat ik meteen kan optreden als er iets misgaat.
Nadeel is uiteraard dat ik verondersteld word constant aanspreekbaar te zijn, en dus weer niet met mijn eigen zaken kan bezig zijn, noch naar een of andere film kan kijken.
Hoewel...
Roger is nu al een hele tijd heel enthousiast aan zijn tweede soldaat bezig en heeft nog steeds mijn aandacht niet geëist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten