Eva wachtte fier op ons bij Lutti. Fier omdat ze zelfstandig rechtop stond en daar blijkbaar heel bewust van was. Ze keek ons aan met de blik van een overwinnaar, bleef nog een poosje staan (proberen te stappen durfde ze duidelijk nog niet) en ging, nadat we haar uitbundig hadden geprezen, gracieus door de knieën tot ze naar ons kon kruipen. Echt schattig!
Thuis moest er gegeten worden. Elena en Matthias wilden "krokkemieu" en ik vond gelukkig snel het "croque-monsieur"-toestel. Terwijl ik zorgde voor hun eten, deden ze zich al te goed aan kaas en sabberde Eva op een stukje brood.
We waren samen aan het eten toen hun mama aankwam. Ze was naar een oudercontact geweest in de school en daar werd bevestigd wat wij al lang hadden opgemerkt: dat Elena opvallend goed tekent, dat ze een ongelooflijk sterk gevoel voor taal heeft; en dat Matthias heel goed spreekt voor zijn leeftijd (wij hebben lang gedacht dat hij er veel langer over deed dan zijn grote zus, maar we hielden geen rekening met het feit dat zij echt een uitzondering is). En ook - dat wisten we - dat Matthias graag op zichzelf maar ook heel gemakkelijk met andere kinderen speelt. Wat we niet wisten: Matthias wil geregeld eventjes de "baas" spelen. Omdat Elena hem daar thuis de kans niet toe laat?
Elena zou dan weer veel minder sociaal zijn (wisten we ook).
Eva begon in haar ogen te wrijven en werd naar bed gebracht.
Tijdens haar dutje zouden wij, samen met Elena en Matthias, de speelkamer opruimen.
Dat vonden we allemaal (afijn, toch zeker Elena, Matthias en ik) een zeer aangename bezigheid... maar Eva werd wel wakker van het lawaai dat we produceerden.
Elena en Matthias moesten naar de toneelschool worden gebracht en daar zorgde hun mama voor die meteen ook boodschappen zou doen.
Nadat ik de tafel had afgeruimd en de vaatwasser had leeggemaakt en weer gevuld terwijl Roger zich ontfermde over de weer wakkere Eva, nam ik de rol van Roger over. Eva was duidelijk niet van plan te spelen wegens volgens mij nog te moe (wakker gemaakt door te enthousiaste kreten van Elena en Matthias). Ze viel half in slaap op mijn schoot.
 |
| Foto Roger |
Eva nam de banaan met duidelijk plezier aan, likte er aan alle kanten van maar at er praktisch niets van.
 |
 |
| Foto's Roger |
Ik weet niet of ze echt geslapen heeft: via de babyfoon hoorde ik haar op een bepaald moment babbelen tegen haar knuffels en zelfs een muziekje in gang zetten (ik meende de muzikale uil van tante Izzy te herkennen).
Elena en Matthias kwamen thuis, aten wat fruit, praatten over de toneelles, de nakende voorstelling voor de familie en... over Sinterklaas (zal de toneelvoorstelling iets daarmee te maken hebben?)
Elena had enkele vragen. Ze herinnerde zich dat Sinterklaas al eens naar hier was gekomen toen we mijn verjaardag vierden. Toen ik haar vertelde dat ik gisteren was verjaard (omdat we het hadden over de verjaardag van haar mama binnenkort) vroeg ze mij: 'En is Sinterklaas dan gisteren langsgekomen?'
Ik moest haar teleurstellen, maar haar ook duidelijk maken dat ik eenmaal per jaar de verjaardag vier van Roger, Hendrik, Zeger en hun zus en van mezelf. En dat zulks niet elk jaar op dezelfde datum gebeurt.
Matthias wilde zich weer verkleden in Sinterklaas. Hij kreeg zijn mijter opgezet, kreeg een papieren baard aangemeten en zijn mama toverde een dekentje om tot een mantel.
 |
| Foto Roger |
 |
| Foto's Roger |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten