Ik denk niet dat Eva al besefte dat het vandaag Sinterklaas was maar dat ze de dag spannend vond, merkte ik al toen we haar bij Lutti afhaalden. Ze leek zo opgewonden! Sinterklaas was dan ook 's nachts bij haar thuis Ên bij Lutti langsgekomen! Dat er op de twee plaatsen ineens veel speelgoed bij was gekomen, zal ze wel opgemerkt hebben, of niet?
Terwijl onze dochter lessen voorbereidde, speelde ik deze middag een hele poos met Eva en een van haar nieuwe speeltjes. Daarna, toen ze begon in haar ogen te wrijven, werd Eva in bed gelegd voor een dutje en verliet Roger ons voor een bezoek aan zijn oudste zus.
Eva viel niet meteen in slaap: ik hoorde haar via de babyfoon brabbelen en geregeld haar muzikale uil in gang trekken. Ze geniet er blijkbaar van zichzelf in slaap te wiegen met dat muziekje. Nogmaals bedankt daarvoor, tante Izzy!
Ik las een beetje (ik ben immers niet daar om huishoudelijk werk te verrichten, al heb ik wel de vaatwasser leeggemaakt en weer gevuld en vroeg Elena me deze avond waarom ik het altijd ben die kookt als ik bij hen ben đ).
Rond 15:15 uur kwam onze dochter me zeggen dat ze, vermits Roger nog niet terug was, maar alleen naar school zou rijden om Elena, Matthias en de buurtjes Lionel en Millie af te halen. Vlak daarna kreeg ik op mijn gsm een oproep van Roger: hij wachtte op haar aan de school.
Ze vonden elkaar en tegen 15:45 uur kwamen ze allemaal thuis aan. Waar Eva net opnieuw haar muzikale uil had in gang getrokken. Roger droeg Eva naar de keuken waar ze fruitpap kreeg (die ze zelf wilde oplepelen, met alle gevolgen van dien voor mij! đ).
Ondertussen hadden de andere kindjes ook heel veel te vertellen. Sinterklaas was niet alleen thuis langsgekomen, maar ook in de school. Elena had 's nachts lawaai gehoord op de gang (en deze ochtend bleek dat het zwarte Piet was geweest: heel de gang lag vol met letterkoekjes). Ze was een beetje bang geworden, wilde naar de kamer van haar ouders, maar die bleken al op te zijn, en toen ging ze naar de living en daar vond ze al die geschenken van Sinterklaas!
Matthias en de buurtjes waren al even opgewonden en vertelden gelijkaardige verhaaltjes.
Een echt vieruurtje, daar was vandaag geen sprake van, gesnoept werd er des te meer.
Rond 21 uur waren Roger en ik weer thuis waar ik meteen kon beginnen aan de correctie van een tekstje voor de KVLS.
Eigenlijk zou ik verder verhalen moeten nalezen voor het boek van de werkgroep WOI, want ik geraak hopeloos achter... maar deze avond ben ik daar veel te moe voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten