Ik kan er niets aan doen: ik ben een ongelooflijk nostalgisch mens.
En dus, toen ik deze avond eindelijk nog eens tijd kreeg om te kijken naar door Hendrik gedigitaliseerde familiefilmpjes (deze keer uit 1991, "In de Hobokense polder"), kreeg ik weer een opstoot!
Daarna verder vroegere dagboeken overtikken zou te veel van mij gevraagd hebben. Dus lummelde ik wat op het Internet (ik had immers na dat filmpje ook enkele heel diepgaande zinnen gelezen in een boek van Sylvie Germain, en, daar kan ik ook niets aan doen, als ik zulke inspirerende woorden lees, moet ik daar even over nadenken, desnoods terwijl ik zomaar lukraak - soms heel oppervlakkige - sites bezoek).
Ondertussen bleef Roger zich verwonderen over hoeveel mensen hem geluk hebben gewenst in zijn nieuwe levensjaar; via e-mail, via Facebook, via telefoon of met een kaartje. En hij vroeg zich af hoe hij iedereen kan bedanken.
Ik kon hem daarmee helpen voor alles wat via het Internet was binnengekomen maar voor de papieren kaartjes doe ik het graag via deze blog in zijn plaats: heel fel bedankt, lieve vrienden!
Wat Roger het meest verwonderde, waren de wensen van mijn vroegere aangetrouwde nicht Evelyne (nu gescheiden van mijn "kozijn" Yves).
En daardoor kreeg ik dan weer een opstoot van nostalgie naar de tijd dat Yves en Evelyne een stel waren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten