Over Oleye (Liek), onder andere

Ik vond dat Roger vandaag meer dan voldoende beweging had gekregen (hij had de vroegere kamer van onze dochter - ja, binnenkort bezoek waar ik echt naar uitkijk - de badkamer en de gang op de verdieping gestofzuigd) en ik drong dus niet aan op een wandeling. Hijzelf was het die voorstelde naar Oleye te rijden: hij had pas (tja, hij is nog steeds bezig met die soldatenverhalen voor "ons" boek) gelezen over een soldaat die na de Grote Oorlog verhuisde naar dat dorp en wilde zoeken naar zijn graf.
Wij dus naar de begraafplaats van Oleye. Een halfuurtje hebben we daar rondgelopen en opschriften op graven bestudeerd: we hebben de soldaat niet gevonden.

Eerst dacht ik daarna toch een wandeling voor te stellen van daar uit (ik hou van dat dorp) maar het voelde echt veel te winterskoud aan!

Thuis kreeg ik na het avondeten een vrij lang telefoontje van Nany. Zelf heb ik geprobeerd onze Matadi-vrienden Lily en Roger te bereiken (ik heb het geleerd: de meeste mensen worden, in tegenstelling tot mezelf, graag opgebeld) maar die gaven niet thuis.

Voor de rest vandaag mijn belastingaangifte klaargemaakt, schoongemaakt, gewassen en gekookt (onder andere gegratineerde koolrabi, mét kurkuma!).

En mij droevig gevoeld na een mail van iemand van het KVLS-bestuur die duidelijk van de Limburgse monografieën af wil  geraken. Ik ga daar nu niet meer over vertellen, dat doe ik wel als we daar over vergaderd hebben, Jan, Jo en ik van de monografieën met het bestuur van de KVLS.
Als die vergadering er ooit komt natuurlijk, want de laatste keer dat wij van de Limburgse monografieën werden uitgenodigd, waren wij alle drie niet vrij (als ik me goed herinner moesten Roger en ik toen babysitten voor we naar een vergadering van de werkgroep WOI gingen, was Jan Gerits op bezoek bij zijn vrouw die in het ziekenhuis lag en was Jo op reis met zijn leerlingen) en werden er door het KVLS-bestuur allerlei beslissingen genomen over onze hoofden heen.  Over die beslissingen ging die mail.

Mijn eerste reactie (tegen Roger die uiteraard altijd mijn eerste klankbord is) was: ' Ik verwachtte een nieuwe afspraak en niet ineens beslissingen die genomen worden zonder dat wij onze zeg kunnen doen' waarop Roger (als jurist, denk en hoop ik) antwoordde dat die manier van doen inderdaad gewoon niet kan.

Ikzelf ben er de hele avond niet goed van geweest: sommige mensen die vorige zaterdag poeslief deden tegen mij hadden dus een paar weken geleden beslist dat ze eindelijk van de "Limburgse monografieën" wilden verlost worden (en hebben me daar zaterdag niets over gezegd, integendeel: er werd mij zelfs herinnerd aan de verjaardag van Jan Gerits die ik - foei! -  zelf was vergeten) en wisten dat Jo, Jan en ik weldra zulke "dwingende" mail zouden krijgen!

Hoewel ik er van overtuigd ben dat het huidige bestuur van de KVLS ongelijk heeft (die monografieën zijn de beste publicatie van de KVLS) begin ik me af te vragen of er geen mogelijkheid is voor Jan, Jo en mij om op onszelf voort te doen.
Maar ja, het zijn al decennia de "Limburgse monografieën van de KVLS": een naam veranderen gaat, denk ik, niet zomaar.

'Shit', zou Hendrik zeggen!😊